도구

도구

라틴어 문장 검색

nec tu cum obstiteris semel instantique negaris parere imperio,
(페르시우스, 풍자, satire 5100)
Ego qui vetustissimam consuetudinem putabam in sanguinis pignus transisse nihil timui, immo condicionem praecipiti festinatione rapui commisique iudici litem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 80:10)
Instat Eumolpus, et cum puer illi potionem dedisset, Malo te inquit quam balneum totum siccatoque avide poculo negat sibi unquam acidius fuisse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:9)
Hi sunt inquit Giton quos fugimus simulque raptim causas odiorum et instans periculum trepidanti Eumolpo exponit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:10)
Instante partu mulier actis mensibus Humi iacebat flebilis gemitus ciens.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Mulier parturiens.2)
Mustela ab homine prensa cum instantem necem Effugere vellet:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Mustela et homo1)
Heu quanta nobis instat pernicies!
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ranae metuentes taurorum proelia.3)
Cervus nemorosis excitatus latibulis, Ut venatorum effugeret instantem necem, Caeco timore proximam villam petit Et opportuno se bovili condidit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Cervus ad boves.1)
Aurelia ludere hominem putabat, ille serio instabat;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 11:1)
Erat sane somni paratissimi, non numquam etiam inter ipsa studia instantis et deserentis.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 8:3)
' Adiecit etiam non esse verecundiae eius instandum;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 13:3)
Interim ne quid festinationi meae pereat, quod sum praesens petiturus, hac quasi praecursoria epistula rogo.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 13 2:2)
quae singula mihi voluptati fuerunt, atque inter haec illud, quod et ipsi me ut rectorem, ut magistrum intuebantur, et iis qui audiebant me aemulari, meis instare vestigiis videbantur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 11 2:2)
Instat et necessitas agrorum locandorum, perquam molesta:
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 30 3:2)
Nihil, nisi quod meridianus somnus eximitur multumque de nocte vel ante vel post diem sumitur, et, si agendi necessitas instat, quae frequens hieme, non iam comoedo vel lyristae post cenam locus, sed illa, quae dictavi, identidem retractantur, ac simul memoriae frequenti emendatione proficitur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 40 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION