도구

도구

라틴어 문장 검색

Nos quoque Circaeo religata in litore pinu, Antiphatae memores inmansuetique Cyclopis, ire negabamus vel tecta ignota subire;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 33:4)
Spargimur ignotae sucis melioribus herbae percutimurque caput conversae verbere virgae, verbaque dicuntur dictis contraria verbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 36:4)
Concipit illa preces et verba precantia dicit ignotosque deos ignoto carmine adorat, quo solet et niveae vultum confundere Lunae et patrio capiti bibulas subtexere nubes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 45:4)
Tum quoque cantato densetur carmine caelum, et nebulas exhalat humus, caecisque vagantur limitibus comites, et abest custodia regis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 45:5)
nec te, quod venias magnam peregrinus in urbem, ignotum populo posse venire puta.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 133)
quid fuit, ingenti prostratum mole sodalem visere et adloquiis parte levare tuis, inque meos si non lacrimam demittere casus, pauca tamen ficto verba dolore pati, idque, quod ignoti faciunt, vel dicere saltem, et vocem populi publicaque ora sequi, - denique lugubres vultus numquamque videndos cernere supremo dum licuitque die, dicendumque semel toto non amplius aevo accipere, et parili reddere voce " vale "?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 86)
hic sedet ignoto iuncta puella viro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1126)
aeger in extremis ignoti partibus orbis, incertusque meae paene salutis eram.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 32)
tam procul ignotis igitur moriemur in oris, et fient ipso tristia fata loco, nec mea consueto languescent corpora lecto, depositum nec me qui fleat, ullus erit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 319)
nam si morte carens vacua volat altus in aura spiritus, et Samii sunt rata dicta senis, inter Sarmaticas Romana vagabitur umbras, perque feros manes hospita semper erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 330)
Nunc ego Triptolemi cuperem consistere curru, misit in ignotam qui rude semen humum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 81)
et tua, quod malles, pietas ignota maneret, implerent venti si mea vela sui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 528)
Attamen paulatim conspectum est rationis lucem sua vi futurum satis collustrare non valere, quod tandem sua in obscuritate manet et hominem ignota pertimescentem reliquit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:6)
necnon alterum fidei genus, altius et perfectius, fidei nempe verae, reservatae parvo manipulo initiatorum qui exaltabantur intellectu ultra carnem Iesu usque ad mysteria ignotae divinitatis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 91:5)
ferunt vagantes daemonas laetos tenebris noctium gallo canente exterritos sparsim timere et cedere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION