도구

도구

라틴어 문장 검색

sin autem dei neque possunt nos iuvare nec volunt nec omnino curant nec quid agamus animadvertunt nec est quod ab is ad hominum vitam permanare possit, quid est quod ullos deis inmortalibus cultus honores preces adhibeamus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 3:4)
quin etiam obest plerumque iis qui discere volunt auctoritas eorum qui se docere profitentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 10:3)
sed Iunonem a iuvando credo nominatam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 66:3)
multosque praeterea et nostra civitas et Graecia tulit singulares viros, quorum neminem nisi iuvante deo talem fuisse credendum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 165:3)
quid igitur iuvat aut quid adfert ad cavendum scire aliquid futurum, cum id certe futurum sit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 14:5)
multi enim et cum obesse vellent profuerunt et cum prodesse offuerunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 71:9)
Tum autem aut anquirunt aut consultant, ad vitae commoditatem iucunditatemque, ad facultates rerum atque copias, ad opes, ad potentiam, quibus et se possint iuvare et suos, conducat id necne, de quo deliberant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 12:4)
Videndum est enim, primum ne obsit benignitas et iis ipsis, quibus benigne videbitur fieri et ceteris, deinde ne maior benignitas sit quam facultates, tum ut pro dignitate cuique tribuatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 57:2)
Nam et qui gratificantur cuipiam, quod obsit illi, cui prodesse velle videantur, non benefici neque liberales, sed perniciosi assentatores iudicandi sunt, et qui aliis nocent, ut in alios liberales sint, in eadem sunt iniustitia, ut si in suam rem aliena convertant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 57:4)
Earumque item rerum, quae noceant et obsint, eadem divisio est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:1)
Sed quia deos nocere non putant, iis exceptis homines hominibus obesse plurimum arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 15:2)
Cum igitur hie locus nihil habeat dubitationis, quin homines plurimum hominibus et prosint et obsint, proprium hoc statuo esse virtutis, conciliare animos hominum et ad usus suos adiungere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 22:1)
Nam in iure cavere [, consilio iuvare,] atque hoc scientiae genere prodesse quam plurimis vehementer et ad opes augendas pertinet et ad gratiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 87:2)
Iam illud non sunt admonendi (est enim in promptu), ut animadvertant, cum iuvare alios velint, ne quos offendant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 90:1)
Sed cum in hominibus iuvandis aut mores spectari aut fortuna soleat, dictu quidem est proclive, itaque volgo loquuntur, se in beneficiis collocandis mores hominum, non fortunam sequi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 92:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION