도구

도구

라틴어 문장 검색

amant miseri lamenta malisque fruuntur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권17)
"solis avibusque ferisque ire licet, vestrisne Creon dabit aequus honorem luctibus?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권66)
tunc movet arte dolum, quo semet ab agmine fido degreget, immitesque deos regemque cruentum contemptrix animae et magno temeraria luctu provocet;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권79)
Iam pater Hesperio flagrantem gurgite currum abdiderat Titan, aliis rediturus ab undis, cum tamen illa gravem luctu fallente laborem nescit abisse diem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권111)
nec caligantibus arvis ferretur, nec frangit iter per et invia saxa lapsurasque trabes nemorumque arcana, sereno nigra die, caecisque incisa novalia fossis, per fluvios secura vadi somnosque ferarum praeter et horrendas infesta cubilia monstris, tantum animi luctusque valent!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권112)
"si quid in hoc veteri bellorum sanguine mecum quaesitura venis, si tu quoque dura Creontis iussa times, possum tibi me confisa fateri, si misera es - certe lacrimas lamentaque cerno - , iunge, age, iunge fidem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권175)
gaudent lamenta novaeque exsultant lacrimae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권385)
vidui ducunt ad corpora luctus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권387)
Taceo quod ita rudes adhuc homines agebant, ut cuiuslibet novi viri adspectu quasi divino commoverentur, cum hodie iam politi quos ante paucos dies luctu publico mortuos sint confessi, in deos consecrent.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 10:1)
Non tibi sunt tristes curae nec luctus, Osiri, Sed chorus et cantus et levis aptus amor, Sed varii flores et frons redimita corymbis, Fusa sed ad teneros lutea palla pedes Et Tyriae vestes et dulcis tibia cantu Et levis occultis conscia cista sacris.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 717)
desino, ne dominae luctus renouentur acerbi:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 626)
Brutus illis luctu occupatis cultrum ex volnere Lucretiae extractum manantem cruore prae se tenens, per hunc, inquit, castissimum ante regiam iniuriam sanguinem iuro, vosque, di, testes facio, me L. Tarquinium Superbum cum scelerata coniuge et omni liberorum stirpe ferro, igni, quacumque denique vi possim, exsecuturum nec illos nec alium quemquam regnare Romae passurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 606:1)
totique ab luctu versi in iram, Brutum iam inde ad expugnandum regnum vocantem sequuntur ducem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 607:2)
se, familia funesta Q. Fabi fratris morte, re publica ex parte orba, consule altero amisso, publico privatoque deformem luctu lauream non accepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 527:2)
iam eo fama pugnae adversae castrorumque desertorum perlata erat, et ante omnia deplorati erant equites non privato magis quam publico luctu, fabiusque consul terrore urbi quoque iniecto stationem ante portas agebat, cum equites procul visi non sine terrore ab dubiis quinam essent, mox cogniti tantam ex metu laetitiam fecere ut clamor urbem pervaderet gratulantium salvos victoresque redisse equites,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 425:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION