라틴어 문장 검색

cetera de genere hoc quae sunt portenta perempta, si non victa forent, quid tandem viva nocerent?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:15)
Hoc est igniferi naturam fulminis ipsam perspicere et qua vi faciat rem quamque videre, non Tyrrhena retro volventem carmina frustra indicia occultae divum perquirere mentis, unde volans ignis pervenerit aut in utram se verterit hinc partim, quo pacto per loca saepta insinuarit, et hinc dominatus ut extulerit se, quidve nocere queat de caelo fulminis ictus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 13:1)
Bona verba quaeso, Praetextatus morali, ut adsolet, gravitate subiecit, nec insolenter parentis artium antiquitatis reverentiam verberemus, cuius amorem tu quoque dum dissimulas magis prodis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:1)
Sed, ut ad Saturnalia revertamur, bellum Saturnalibus sumere nefas habitum, poenas a nocente isdem diebus exigere piaculare est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 1:1)
Masurius adicit simulachrum huius deae ore obligato atque signato in ara Volupiae propterea collocatum, quod qui suos dolores anxietatesque dissimulant perveniant patientiae beneficio ad maximam voluptatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 8:1)
Quo dissimulante filium ipsius mors repentina consumpsit, ac post secundam denuntiationem ob eandem negligentiam ipse quoque in subitam corporis debilitatem solutus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 4:1)
Hoc illi nocebit, si ostenderis quis non sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 8:4)
quod praetermissum noceret.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 11:2)
et quia similes sunt solis effectibus effectus lunae in iuvando nocendoque, ideo feminas certis adflictas morbis σεληνοβλήτους et ἀρτεμιδοβλήτους vocant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 11:2)
geminatamque accepit summam dissimulante liberto, qui postea coepto alio opere leniter factum suum Caesari obiecit libello tali dato:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 24:4)
Dissimulavit Augustus deprehensis super vestem earum canis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:3)
Quem Galba ut confunderet, dissimulata professione eius interrogavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 4:3)
Hic cum omnes concordi testimonio doctrinam et poetae et enarrantis aequarent, exclamavit Evangelus diu se succubuisse patientiae, nec ultra dissimulandum, quin in medium detegat inscientiae Virgilianae vulnera.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 1:1)
Deinde confirmat se ad nocendum, et, quod proprium est irascentis, etsi desperat perfici posse, tamen impedire contenta est:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 7:1)
Hoc quoque dissimulando surripuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION