라틴어 문장 검색

Bona verba quaeso, Praetextatus morali, ut adsolet, gravitate subiecit, nec insolenter parentis artium antiquitatis reverentiam verberemus, cuius amorem tu quoque dum dissimulas magis prodis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:1)
ceteris autem ut praetexta tantum uterentur indultum, sed usque ad eos quorum parentes equo stipendia iusta meruissent:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 12:1)
Mater Papirii pueri, qui cum parente suo in curia fuerat, percontatur filium quidnam in senatu egissent Patres.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 20:1)
Testis idem Cicero, qui in libro epistolarum ad Cornelium Nepotem secundo sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 14:4)
Idem cum ad nepotum turbam similitudinemque respexerat qua repraesentabatur Agrippa, dubitare de pudicitia filiae erubescebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 3:2)
Di patrii, servate domum, servate nepotem et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 13:3)
Inpositique rogis iuvenes ante ora parentum,
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 4:2)
Revera enim plerumque efficit causa ut res aut atrox aut miserabilis videatur, ut Cicero in Verrem, qui ob sepulturam in carcere necatorum a parentibus rogabatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 1:2)
Ille ut depositi proferret fata parentis.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 7:3)
utcumque ferent ea facta nepotes, — Crimen amor vestrum!
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 18:4)
Unde enim Veneto rusticis parentibus nato, inter silvas et frutices educto, vel levis Graecarum notitia litterarum?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 1:3)
Hyrcanaeque admorunt ubera tigres quoniam videlicet in moribus inolescendis magnam fere partem nutricis ingenium et natura lactis tenet, quae infusa tenero et mixta parentum semini adhuc recenti ex hac gemina concretione unam indolem configurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 15:3)
Eumedes Dolonis proles bello praeclara, animo manibusque parentem refert, cum apud Homerum Dolon inbellis sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 9:4)
— Nam quod vulgo praedicant Aurito me parente natum, non ita est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 6:2)
27. Si aliquis liber homo intestatus decesserit, catalla sua per manus propinquorum parentum et amicorum suorum, per visum ecclesie distribuantur, salvis unicuique debitis que defunctus ei debebat.
(Magna Carta 29:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION