라틴어 문장 검색

sed hoc, soror, crucior, patrem tuom meumque adeo, unice qui unus civibus ex omnibus probus perhibetur, eum nunc improbi viri officio uti, viris qui tantas apsentibus nostris facit iniurias immerito nosque ab eis abducere volt.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 110)
etsi illi improbi sint atque aliter nobis faciant quam aequomst, tam pol ne quid magis simus * omnibus obnixe opibus nostrum officium meminisse decet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 134)
si quid scis me fecisse inscite aut improbe, si id me non accusas, tute ipse obiurgandus es.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 289)
eo mihi magis lubet cum probis potius quam cum improbis vivere vanidicis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 133)
nolo ego cum improbis te viris, gnate mi, neque in via, neque in foro necullum sermonem exsequi novi ego hoc saeculum moribus quibus siet:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 26)
quis me improbior perhibeatur esse?
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 281)
Morem improbum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 4, scene 338)
postremo illi sunt improbi, vos nequam et gloriosae.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 1, scene 2118)
satin, si quis amat, nequit quin nihili sit atque improbis se artibus expoliat?
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 72)
nam hoc qui sciam, ne quis id quaerat ex me, domist qui facit improba facta amator, qui bona sua pro stercore habet, foras iubet ferri, metuit apud nos mundissimum sit;
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 73)
meone [ero tu], improbe tu, male dicere audes, fons viti et peiuri?
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 794)
Et ideo improbum habere meruit filium, quia improbus fuerat patri.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 28장 2:12)
Non igitur de improbo, sed callido improbo quaerimus, qualis Q. Pompeius in foedere Numantino infitiando fuit, nec vero omnia timente, sed primum qui animi conscientiam non curet, quam scilicet comprimere nihil est negotii.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 70:1)
Nam ut probis atque improbis nullum foedus est ita ipsi inter se improbi nequeunt conuenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:18)
sequuntur enim ea, quae tu scientissime complexus es, omnium insipientiam, iniustitiam, alia vitia similia esse, omniaque peccata esse paria, eosque, qui natura doctrinaque longe ad virtutem processissent, nisi eam plane consecuti essent, summe esse miseros, neque inter eorum vitam et improbissimorum quicquam omnino interesse, ut Plato, tantus ille vir, si sapiens non fuerit, nihilo melius quam quivis improbissimus nec beatius vixerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 30:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION