도구

도구

라틴어 문장 검색

In cuius amoenitatem loci cum nos intraturos sperarem, repente ductor substitit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 3:10)
sed inter haec nescio quo ordine repente me inter homines uiuere cerno.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 4:9)
sed diluculo reuiuiscens, ac repente residens, omnes, qui corpori flentes adsederant, timore inmenso perculsos in fugam conuertit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII.7)
Nunc Iove sub domino caedes et vulnera semper, Nunc mare, nunc leti mille repente viae.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 322)
ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 145:1)
tumultusque repens ex agris in urbem inlatus pro nuntio fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 153:2)
et cum, velut inter pugnae fugaeque consilium trepidante equitatu, pedes quoque referret gradum, plenis repente portis effusi hostes impulsa Romana acie studio instandi sequendique trahuntur ad locum insidiarum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 156:1)
Romulus inquit, Quirites, parens urbis huius, prima hodierna luce caelo repente delapsus se mihi obvium dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 175:1)
ab equitibus repente invectis turbati ordines sunt Sabinorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 323:1)
tunc adeo fracti simul cum corpore sunt spiritus illi feroces, ut qui nihil ante ratus esset minus regium quam sacris dedere animum, repente omnibus magnis parvisque superstitionibus obnoxius degeret religionibusque etiam populum impleret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 330:1)
Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede sua cum ferret matri obviae complexum, mulier in iram ex precibus versa sine, priusquam complexum accipio, sciam, inquit, ad hostem an ad filium venerim, captiva materne in castris tuis sim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 432:1)
consternatoque agmine abeuntes in victorem alterum incidunt consulem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 526:2)
vix instantes sustinentibus clades repente legati Hernici nuntiant in agro suo Aequos Volscosque coniunctis copiis castra posuisse, inde exercitu ingenti fines suos depopulari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 67:1)
adeo enim nullam spem non potiundi modo, sed ne adeundi quidem Romana moenia animus eorum cepit tectaque procul visa atque imminentes tumuli avertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto, quid in vasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente convellerent transversisque itineribus per Labicanos agros in Tusculanos colles transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 75:1)
nec enim poterat pavida et consternata multitudo regi imperio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 172:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION