도구

도구

라틴어 문장 검색

Saepe impetravit veniam confessus reus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.12)
Iam illa quam ardua quam molesta, tot reorum amicis secreto rogantibus negare, adversantibus palam obsistere!
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 24:1)
revocatus a Nerva sortitusque Bithyniam rediit reus, accusatus non minus acriter quam fideliter defensus.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 2:2)
Nam cum e lege accusator sex horas, novem reus accepisset, ita diviserat tempora reus inter me et eum qui dicturus post erat, ut ego quinque horis ille reliquis uteretur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 9:5)
Attuli tibi ex patria mea pro munusculo quaestionem altissima ista eruditione dignissimam.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 30 1:1)
Proposuerat breve edictum, admonebat accusatores, admonebat reos exsecuturum se quae senatus consulto continerentur.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 9 3:2)
Addidit etiam petendum a consulibus ut referrent sub exemplo legis ambitus de lege repetundarum, an placeret in futurum ad eam legem adici, ut sicut accusatoribus inquirendi testibusque denuntiandi potestas ex ea lege esset, ita reis quoque fieret.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 5 2:1)
Locutus est Caesar summa gravitate summa moderatione, cumque advocatus Senecionis et Eurythmi dixisset suspicionibus relinqui reos, nisi audirentur, 'Non curo' inquit 'an isti suspicionibus relinquantur, ego relinquor.'
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 11:1)
Atque adeo repeto me quibusdam capitis reis vel magis silentio quam oratione accuratissima profuisse.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 6 7:2)
Finem cognitioni quaestio imposuit, quae secundum reos dedit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 6 9:3)
Vixdum conticueramus, et Massa questus Senecionem non advocati fidem sed inimici amaritudinem implesse, impietatis reum postulat.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 7:3)
Atque ego arbitror illis etiam, quibus plurimarum rerum agitatio frequens nihil esse ignotum patiebatur, genus quaestionis quod adfero ad te aut non satis tritum aut etiam inexpertum fuisse.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 11:1)
sed nihil refert - post quaestionem supplicio liberandos, alius in insulam relegandos, alius morte puniendos arbitrabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 12:4)
Ego et modestius et constantius arbitratus immanissimum reum non communi temporum invidia, sed proprio crimine urgere, cum iam satis primus ille impetus defremuisset et languidior in dies ira ad iustitiam redisset, quamquam tum maxime tristis amissa nuper uxore, mitto ad Anteiam - nupta haec Helvidio fuerat -;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 4:2)
C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI Magna, domine, et ad totam provinciam pertinens quaestio est de condicione et alimentis eorum, quos vocant 'threptous'.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 651)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION