라틴어 문장 검색

Talia nequiquam toto Venus anxia caelo verba iacit superosque movet, qui rumpere quamquam ferrea non possunt veterum decreta sororum, signa tamen luctus dant haud incerta futuri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 70:1)
grata tua est pietas, sed carmina maior imago sunt mea, quae mando qualiacumque legas, carmina mutatas hominum dicentia formas, infelix domini quod fuga rupit opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 75)
Caesar, et tibi sacratum sors mea rupit opus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1244)
neve retractando nondum coeuntia rumpam vulnera:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 422)
Ut semper fit, filum tenuiore a parte rumpitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 221:4)
Eodem autem tempore, quoniam Christus resurrexit ac ultra mortem nos attrahit, fides lux est quae ex futuro venit, quae nobis magnos prospectus recludit atque ultra nostrum « ego » segregatum nos ad communionis amplitudinem perducit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:8)
Attamen haec memoria non figit in praeterito, sed cum memoria sit repromissionis, futurum recludere, gressus per viam collustrare valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:9)
nodos tenaces recta rumpit regula, infesta dissertantibus.
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말11)
caelum habitat, terris intervenit, abdita rumpit Tartara, vera fides;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3211)
invisa nam vicinitas lucis, salutis, numinis, rupto tenebrarum situ noctis fugat satellites.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum14)
tu, Christe, somnum dissice, tu rumpe noctis vincula, tu solve peccatum vetus, novumque lumen ingere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum30)
sic nostra mox obscuritas fraudisque pectus conscium ruptis retectum nubibus regnante pallescet Deo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus3)
praebent rupta locum stagna viantibus, riparum in faciem pervia sistitur circumstans vitreis unda liquoribus, dum plebs sub bifido permeat aequore.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae20)
1 illa prompta ad inruentes, ad revertentes tenax, obice extrorsum recluso 2 porta reddit mortuos, lege versa, et limen atrum iam recalcandum patet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae39)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)

SEARCH

MENU NAVIGATION