라틴어 문장 검색

Per autumnum propter caeli varietatem periculum maximum est.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장143)
Utileque lunam vitare, maximeque ante ipsum lunae solisque concursum;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 4장5)
sed nusquam post cibum . . . Si cui capilli sunt, cotidie pectere, multum ambulare, sed, si licet, neque sub tecto neque in sole;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 4장6)
ubique autem vitare solis ardorem, maximeque post cibum et vinum;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 4장7)
5. Neque vero iis solis, quos capitis inbecillitas torquet, usus aquae frigidae prodest, sed iis etiam, quos adsiduae lippitudines, gravidines, destillationes tonsillaeque male habent.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 5장1)
si caput in sole protegit, ne incendatur, neu subito ex repentino nubilo frigus id moveat;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 5장6)
vitare solem, continua balinea;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 6장3)
periculosior quam salubrior aestas, autumnus longe periculosissimus.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장2)
quo fit, ut autumnus plurimos opprimat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장5)
Vix quicquam ex his in autumnum non incidit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장23)
At si sicca aestas aquilones habuit, autumno vero imbres austrique sunt, tota hieme, quae proxima est, tussis, destillatio, raucitas, in quibusdam etiam tabes oritur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장47)
Sin autem autumnus quoque aeque siccus iisdem aquilonibus perflatur, omnibus quidem mollioribus corporibus, inter quae muliebria esse proposui, secunda valetudo contingit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장48)
Quod ad aetates vero pertinet, pueri proximique his vero optime valent, et aestate prima tutissimi sunt, senes aestate et autumni prima parte, iuvenes hieme quique inter iuventam senectutemque sunt.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 1장50)
Si quis etiam in eo morbo diutius traxit, ubi capilli fluunt, ubi urina quaedam araneis similia subsidentia ostendit, atque in iis odor foedus est, maximeque ubi post haec orta deiectio est, protinus moritur, utique si tempus autumni est, quo fere qui cetera parte anni traxerunt, resolvuntur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장82)
In coxae vero doloribus si vehemens torpor est, frigescitque crus et coxa, alvus nisi coacta non reddit, idque quod excernitur muccosum est, iamque aetas eius hominis XL annum excessit, is morbus erit longissimus minimeque annuus, neque finiri poterit nisi aut vere aut autumno.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장125)

SEARCH

MENU NAVIGATION