라틴어 문장 검색

Quantum enim diligat credentes et sperantes in se et illum atque invicem diligentes et quid eis in posterum servet, hinc maxime ostendit, cum infidelibus et desperatis et perversis, quibus in mala voluntate usque in finem perseverantibus ignem cum diabolo aeternum minatur, in hoc tamen saeculo bona tanta largitur, qui facit oriri solem suum super bonos et malos et pluit super iustos et iniustos.
(아우구스티누스, 편지들, 48. (A. D. 423 Epist. CCX) Dilectissimae et Sanctissimae Matri Felicitati et Fratri Rustico et Sororibus Quae Vobiscum Sunt Augustinus et Qui Mecum Sunt In Domino salutem 1:2)
Haec ipsi vocant ἐπίπεδον και` στερεόν. Planum est quod in duas partis solum lineas habet, qua latum est et qua longum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XX 3:1)
Et ἐτησίαι et austri anniversarii secundo sole flant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 32:2)
Considerandum igitur est, quid sit secundo sole.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 32:3)
Nam 'poeniceus,' quem tu φοίνικα dixisti, noster est et 'rutilus' et 'spadix,' poenicei συνώνυμοσ, qui factus e Graeco noster est, exuberantiam splendoremque significant ruboris, quales sunt fructus palmae arboris non admodum sole incocti, unde spadici et poeniceo nomen est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 10:1)
Non lubet scribere quod in tabula apud pontificem maximum est, quotiens annona cara, quotiens lunae aut solis lumine caligo aut quid obstiterit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVIII 7:1)
Usque adeo parvi fecit rationes veras solis et lunae deficientium vel scire vel dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVIII 8:1)
Sol fervit, et fit nihil;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIX 11:3)
HIEME iam decedente, apud balneas Titias in area subcalido sole cum Favorino philosopho ambulabamus;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 2:1)
Quibus verbis ita videtur dierum observationem divisisse, ut qui post solem occasum ante mediam noctem natus sit, is ei dies natalis sit, a quo die ea nox coeperit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 4:1)
a sole enim exorto ad exortum eiusdem incipientem totum id spatium unius diei nomine appellare;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 6:2)
nam magistratus, quando uno die eis auspicandum est et id super quo auspicaverunt agendum, post mediam noctem auspicantur et post meridiem sole magno agunt, auspicatique esse et egisse eodem die dicuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 11:2)
Hinc proverbium de hominibus calamitosis ortum dicique solitum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, IX 7:1)
Ob id fulgur piaculis luendum aruspices ex Etruria acciti, inimico atque hostili in populum Romanum animo, instituerant rem contrariis religionibus procurare, atque illam statuam suaserunt in inferiorem locum perperam transponi, quem sol oppositu circum undique altarum aedium numquam illustraret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, V 3:1)
Tum sole medio, inquit, rabido et flagranti specum quandam nanctus remotam latebrosamque, in me penetro et recondo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION