도구

도구

라틴어 문장 검색

Et hunc tu, non dico inter viros numeras, sed inter homines, cuius summum bonum saporibus et coloribus sonisque constat?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 7:1)
. . . . . . Tum, si qua sonum procul arma dederunt, Stare loco nescit, micat auribus et tremit artus Conlectumque premens volvit sub naribus ignem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 68:4)
Quidam ad magnificas voces excitantur et transeunt in adfectum dicentium alacres vultu et animo, nec aliter concitantur quam solent Phrygii tibicinis sono semiviri et ex imperio furentes.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 6:5)
Nam," ut dicebat Cleanthes, " quemadmodum spiritus noster clariorem sonum reddit, cum illum tuba per longi canalis angustias tractum patentiore novissime exitu effudit, sic sensus nostros clariores carminis arta necessitas efficit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 9:1)
" Audio," inquit, " circa horam tertiam noctis flagellorum sonum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 15:3)
Quaero circa horam octavam noctis, quid sibi ille sonus rotarum velit;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 15:9)
Nec facile est animo dulcem sonum excutere;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 123 9:2)
nec tu, quamvis dura virago patiensque mali, poteris tantas flere ruinas, non quae verno mobile carmen ramo cantat tristis aedon Ityn in varios modulata sonos, non quae tectis Bistonis ales residens summis impia diri furta mariti garrula narrat, lugere tuam poterit digne conquesta domum, licet ipse velit clarus niveos inter olores Histrum cycnus Tanainque colens extrema loqui, licet alcyones Ceyca suum fluctu leviter plangente sonent, cum tranquillo male confisae credunt iterum pelago audaces fetusque suos nido pavidae titubante fovent;
(세네카, 아가멤논 12:5)
Furibunda virgo, vocis infandae sonum et aure verba indigna materna opprime.
(세네카, 아가멤논 18:2)
respondisse nescio quid perturbato sono et voce confusa;
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 4:10)
Ille deus est, non qui paucas boves, sed qui per totum orbem armenta dimisit, qui gregibus ubique passim vagantibus pabulum praestat, qui pascua hibernis aestiva substituit, qui non calamo tantum cantare et agreste atque inconditum carmen ad aliquam tamen observationem modulari docuit, sed tot artes, tot vocum varietates, tot sonos alios spiritu nostro, alios externo cantus edituros commentus est.
(세네카, 행복론, Liber IV 27:1)
dicitur timidus proprie natura etiam ad inanes sonos pavidus.
(세네카, 행복론, Liber IV 125:3)
Quod istud, di boni, malum est occidere, saevire, delectari sono catenarum et civium capita decidere, quocumque ventum est, multum sanguinis fundere, aspectu suo terrere ac fugare ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 149:1)
anxiae sol- licitaeque tutelae, precarii spiritus et male haerentis, quem pavor repentinus aut auditus ex improviso sonus auribus gravis excutit;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 61:7)
deiectus fluminum et ex uno fonte in occidentem orientemque diffusi amnes et summis cacuminibus nemora nutantia et tantum silvarum cum suis animalibus aviumque concentu dissono ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 103:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION