라틴어 문장 검색

duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)
His et talibus rationibus adductus Socrates nec patronum quaesivit ad iudicium capitis nec iudicibus supplex fuit adhibuitque liberam contumaciam a magnitudine animi ductam, non a superbia, et supremo vitae die de hoc ipso multa disseruit et paucis ante diebus, cum facile posset educi e custodia, noluit, et tum, paene in manu iam mortiferum illud tenens poculum, locutus ita est, ut non ad mortem trudi, verum in caelum videretur escendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 70:4)
cum enim de inmortalitate animorum disputavisset et iam moriendi tempus urgeret, rogatus a Critone, quem ad modum sepeliri vellet, multam vero inquit operam, amici, frustra consumpsi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 102:1)
ea patieturne te quicquam facere nihil proficientem et <frustra> laborantem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 31:6)
cum vero nihil imminuat doloris, cur frustra turpes esse volumus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 57:6)
tu vero inquit potes, nec committam, ut dolor corporis efficiat, ut frustra tantus vir ad me venerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 61:5)
si vero ne futurum quidem sit, frustra suscipi miseriam voluntariam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 32:6)
Quid est autem quod plus valeat ad ponendum dolorem, quam cum est intellectum nil profici et frustra esse susceptum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 66:7)
Erit igitur in consolationibus prima medicina docere aut nullum malum esse aut admodum parvum, altera et de communi condicione vitae et proprie, si quid sit de ipsius qui maereat disputandum, tertia summam esse stultitiam frustra confici maerore, cum intellegas nihil posse profici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 77:1)
quid enim dicemus, cum Socrates Alcibiadi persuasisset, ut accepimus, eum nihil hominis esse nec quicquam inter Alcibiadem summo loco natum et quemvis baiolum interesse, cum se Alcibiades adflictaret lacrimansque Socrati supplex esset, ut sibi virtutem traderet turpitudinemque depelleret, - quid dicemus, Cleanthe?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 77:6)
sed ad eundem fontem revertendum est, aegritudinem omnem procul abesse a sapiente, quod inanis sit, quod frustra suscipiatur, quod non natura exoriatur, sed iudicio, sed opinione, sed quadam invitatione ad dolendum, cum id decreverimus ita fieri oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 82:3)
quibus viribus ignotis, Philosophi hactenus Naturam frustra tentarunt.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 서문 1:33)
Quae toties animos veterum torsere Sophorum, Quaeque Scholas frustra rauco certamine vexant Obvia conspicimus nubem pellente Mathesi.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, IN VIRI PRAESTANTISSIMI D. ISAACI NEWTONI OPUS HOCCE MATHEMATICO-PHYSICUM 2:13)
Elleborum frustra, cum iam cutis aegra tumebit, poscentis videas:
(페르시우스, 풍자, satire 337)
ecce aliud cras egerit bos annos et semper paulum erit ultra, nam quamvis prope te, quamvis temone sub uno vertentem sese frustra sectabere canthum, cum rota posterior curras et in axe secundo.
(페르시우스, 풍자, satire 528)

SEARCH

MENU NAVIGATION