라틴어 문장 검색

Cum vero iurato sententia dicenda erit, meminerit deum se adhibere testem, id est, ut ego arbitror, mentem suam, qua nihil homini dedit deus ipse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 54:1)
Promisisse nollem et id arbitror fuisse gravitatis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 119:3)
Ac de iis quidem, quae videntur esse utilitates contra iustitiam simulatione prudentiae, satis arbitror dictum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 122:11)
Ego vero istam contemnendam et abiciendam, quoniam, quae honesta non sit, ne utilem quidem esse arbitror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 125:4)
Cui cum esset nuntiatum, qui illum iratum allaturum ad se aliquid contra patrem arbitraretur, surrexit e lectulo remotisque arbitris ad se adulescentem iussit venire.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 145:6)
Id non est in oratoribus aut, etiam si est ut alius gravitatem sequens subtilitatem fugiat, contra alius acutiorem se quam ornatio- rem velit, etiam si est in genere tolerabili, certe non est in optimo, si quidem, quod omnis laudes habet, id est optimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 2:8)
dubium est utrum orationem nostram tolerabilem tantum an etiam admira- bilem esse cupiamus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 4장 3:5)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)
ac fuit cum mihi quoque initium requiescendi atque animum ad utriusque nostrum praeclara studia referendi fore iustum et prope ab omnibus concessum arbitrarer, si infinitus forensium rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum, etiam aetatis flexu constitisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 1:2)
Ac mihi repetenda est veteris cuiusdam memoriae non sane satis explicata recordatio, sed, ut arbitror, apta ad id, quod requiris, ut cognoscas quae viri omnium eloquentissimi clarissimique senserint de omni ratione dicendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 4:1)
Iam vero consilio ac sapientia qui regere ac gubernare rem publicam possint, multi nostra, plures patrum memoria atque etiam maiorum exstiterunt, cum boni perdiu nulli, vix autem singulis aetatibus singuli tolerabiles oratores invenirentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 8:1)
ac primo quidem totius rationis ignari, qui neque exercitationis ullam vim neque aliquod praeceptum artis esse arbitrarentur, tantum, quantum ingenio et cogitatione poterant, consequebantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 14:2)
Quam ob rem quis hoc non iure miretur summeque in eo elaborandum esse arbitretur, ut, quo uno homines maxime bestiis praestent, in hoc hominibus ipsis antecellat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 33:1)
numquam me hercule hoc dicerem, si eum, quem fingo, me ipsum esse arbitrarer.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 71:2)
caput enim esse arbitrabatur oratoris, ut et ipse eis, apud quos ageret, talis, qualem se esse optaret, videretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 87:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION