라틴어 문장 검색

ne non tam videatur amicum velle corrigere, quam suo stomacho satisfacere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:25)
At inter amicos nulla vitii huius excusatio est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:28)
Igitur sicut monere et moneri proprie amicitiae est;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:42)
sic habendum est, nullam in amicitiis pestem esse maiorem quam adulationem et assentationem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:45)
Nulla proinde sit inter amicos cunctatio, simulatio nulla, quae maxime repugnat amicitiae.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:47)
Debet quippe amico veritatem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:48)
sine qua nomen amicitiae valere non potest.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:49)
"Simulator enim ore", ut ait Salomon, "decipit amicum suum" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:55)
Quocirca sic colenda est amicitia, ut si forte certis ex causis admittenda videatur dissimulatio, sed simulatio numquam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:1)
Neque enim si quis amicus constitutus in plebe deliquerit, subito et palam obiurgandus est;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:20)
Sed scire velim si amicus potentior fuerit, possit que ad honores vel quaslibet dignitates, quos voluerit promovere, utrum debeat eos quos diligit et a quibus diligitur, caeteris in tali promotione praeferre, et inter ipsos quem amplius diligit eis quos minus diligit anteferre?
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:26)
Et in hac parte quomodo colenda sit amicitia, operae pretium est indagare.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:28)
Praestemus amico quidquid amoris est, quidquid gratiae, quidquid dulcedinis, quidquid caritatis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:1)
Haec est enim amicitia ordinata, ut ratio regat affectum, nec tam quid illorum suavitas, quam quid multorum petat utilitas attendamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:6)
Recordor nunc duorum amicorum meorum, qui licet exempti praesentibus, mihi tamen vivunt, semper que vivent.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION