라틴어 문장 검색

est etiam magnis Heliconis montibus arbos floris odore hominem taetro consueta necare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 25:7)
Apes enim quodammodo debemus imitari, quae vagantur et flores carpunt, deinde quicquid attulere disponunt ac per favos dividunt et sucum varium in unum saporem mixtura quadam et proprietate spiritus sui mutant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 5:1)
Amplissimus enim cespes, sive ille continens limus seu paludis fuit coacta compage virgultis et arboribus in silvae licentiam comptus, iactantibus per omnem fluctibus vagabatur, ut fides ex hoc etiam Delo facta sit, quae celsa montibus, vasta campis, tamen per maria migrabat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 29:1)
Iunoni enim Caprotinae die illo libero pariter ancillaeque sacrificant sub arbore caprifico in memoriam benignae virtutis quae in ancillarum animis pro conservatione publicae dignitatis apparuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 36:2)
quibus soporatis ex arbore caprifico quae castris erat proxima signum Romanis dederunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 39:2)
Sed cum fere ante aequinoctium vernum triste sit caelum et nubibus obductum, sed et mare navigantibus clausum, terrae etiam ipsae aut aqua aut pruina aut nivibus contegantur, eaque omnia verno id est hoc mense aperiantur, arbores quoque nec minus cetera quae continet terra aperire se in germen incipiant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:1)
tunc est Venus laeta, et pulchra virent arva segetibus, prata herbis, arbores foliis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 6:2)
vel quia apud Heliopolim taurum soli consecratum, quem Neuton cognominant, maxime colunt, vel quia bos Apis in civitate Memphi solis instar excipitur, vel quia in oppido Hermunthi magnifico Apollinis templo consecratum soli colunt taurum, Bacin cognominantes, insignem miraculis convenientibus naturae solis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 20:2)
ut Kalendis Nonis nundinis Romanis cuique in dies singulos triginta dumtaxat asses edundi causa consumere liceret, ceteris vero diebus, qui excepti non essent, ne amplius daretur adponeretur quam carnis aridae pondo tria et salsamentorum pondo libra et quod ex terra vite arboreve sit natum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 9:2)
Iuglans arbor proinde dicta est ac Iovis glans.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 3:1)
Nux haec Abellana seu Praenestina, quae est eadem, ex arbore est quae dicitur corylus, de qua Virgilius dicit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:1)
Nam vir doctus Oppius in libro quem fecit de silvestribus arboribus sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 7:3)
quod nomen sic denique fertur Propterea quod qui quondam cum rege potenti, Nomine Alexandro Magno, fera praelia bello In Persas tetulere, suo post inde reventu Hoc genus arboris in praelatis finibus Graiis Disseruere novos fructus mortalibus dantes.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 12:2)
Et ut nemo dubitet haec de citreo dixisse Virgilium, accipite quae Oppius in libro de silvestribus arboribus dicat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 4:1)
Sciendum quod ficus alba ex felicibus sit arboribus, contra nigra ex infelicibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION