라틴어 문장 검색

Nam cum bonum malumque contraria sint, si bonum potens esse constiterit liquet imbecillitas mali, at si fragilitas clarescat mali boni firmitas nota est. Sed uti nostrae sententiae fides abundantior sit, alterutro calle procedam nunc hinc nunc inde proposita confirmans.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:5)
Duo sunt, quibus omnis humanorum actuum constat effectus, uoluntas scilicet ac potestas, quorum si alterutrum desit, nihil est quod explicari queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:6)
etenim si de prauitatis infortunio uera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam quam esse constat aeternam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:15)
Tunc uelut ab alio orsa principio ita disseruit:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:1)
Cum omnis fortuna uel iucunda uel aspera tum remunerandi exercendiue bonos tum puniendi corrigendiue improbos causa deferatur, omnis bona quam uel iustam constat esse uel utilem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:7)
Simul, cum omne disputationis tuae latus indubitata fide constiterit, nihil de sequentibus ambigatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:10)
Nam nihil ex nihilo exsistere uera sententia est, cui nemo umquam ueterum refragatus est, quamquam id illi non de operante principio sed de materiali subiecto hoc omnium de natura rationum quasi quoddam iecerint fundamentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:5)
Quae si recepta futurorum necessitate nihil uirium habere credantur, quid erit quo summo illi rerum principi conecti atque adhaerere possimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:3)
Ut quae carptim singula constent
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 4:1)
Hoc igitur modo, etiam si praecognitio non fuisset, necessarios futurorum exitus esse constaret;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:7)
alioquin si haec nulla est, ne illa quidem eius rei signum poterit esse quae non est. Iam uero probationem firma ratione subnixam constat non ex signis neque petitis extrinsecus argumentis sed ex conuenientibus necessariisque causis esse ducendam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:10)
primum principium est causa substantiae mundi, quia si non, tunc plura essent prima principia;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:2)
quod autem habet esse ab alio, hoc sequitur illud in duratione, ergo mundus sequitur primum principium in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:3)
Hoc idem, apparet per Aristotelem VIII Physicorum, qui dicit quod, licet aliquid sit aeternum, non tamen debet poni principium:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:1)
omnis autem transmutatio habet subiectum et materiam, ut scribitur principio VIII Metaphysicae et VII eiusdem et III Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION