라틴어 문장 검색

Non exigimus a te, ut manus ista, exitium familiarium certissimum, ulli salutaris sit, ut iste animus ferox, insatiabile gentium malum, citra sanguinem caedemque satietur ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 141:6)
Nova urbium fundamenta iaciuntur, nova gentium nomina extinctis prioribus aut in accessionem validioris conversis oriuntur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 40:4)
Frigus summoveri vult, alimentis famem ac sitim extinguere;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 64:3)
ista congerantur licet, numquam explebunt inexplebilem animum, non magis quam ullus sufficiet umor ad satiandum eum, cuius deside- rium non ex inopia, sed ex aestu ardentium viscerum oritur ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 77:2)
Quem non in se convertet et abducet infixum cogitationibus illa neminem satiatura garrulitas?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 126:4)
ferae cum vestigia catulorum consectatae sunt et silvas pervagatae, cum saepe ad cubilia expilata redierint, rabiem intra exiguum tempus extinguunt ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 38:3)
Cum satiatus spectaculo supernorum in terram oculos deieceris, excipiet te alia forma rerum aliterque mira- bilis :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 103:1)
Ignis quo clarior fulsit, citius extinguitur;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 140:5)
Et cum tempus advenerit, quo se mundus renovaturus extinguat, viribus ista se suis caedent et sidera sideribus incurrent et omni flagrante materia uno igni quicquid nunc ex disposito lucet ardebit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 159:7)
Excussa iam antiqua credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo, et cum potentiae immensa cupiditate, quam totus orbis in tres divisus satiare non poterat, adversus vitia civitatis degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit solus et cadentem rem publicam, quantum modo una retrahi manu poterat, tenuit, donec abstractus comitem se diu sustentatae ruinae dedit simulque exstincta sunt quae nefas erat dividi;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 7:2)
Ferarum iste conventus est, nisi quod illae inter se placidae sunt morsuque similium abs- tinent, hi mutua laceratione satiantur.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 41:1)
non ad Croesum te mittam, qui rogum suum et accendi vivus et extingui vidit, factus non regno tantum, sed etiam morti suae superstes, non ad Iugurtham, quem populus Romanus intra annum, quam timuerat, spectavit.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 108:1)
At voluptas tunc, cum maxime delectat, extinguitur ;
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 35:3)
at illic initio pauci fuerunt, deinde reliqui non ad me conuenerunt, sed ad incendium, quod tamen populus spectare maluit quam extinguere.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 3, Olynthius pater reus concursus.26)
numquid perpetuus ignis extinctus est?
(세네카, Excerpta Controversiae, book 6, versus Virginis Vestalis.16)

SEARCH

MENU NAVIGATION