라틴어 문장 검색

Etsi vereor me, dum ostendere cupio quantum Virgilius noster ex antiquiorum lectione profecerit et quos ex omnibus flores vel quae in carminis sui decorem ex diversis ornamenta libaverit, occasionem reprehendendi vel inperitis vel malignis ministrem, exprobrantibus tanto viro alieni usurpationem, nec considerantibus hunc esse fructum legendi, aemulari ea quae in aliis probes et quae maxime inter aliorum dicta mireris in aliquem usum tuum oportuna derivatione convertere, quod et nostri tam inter se quam a Graecis et Graecorum excellentes inter se saepe fecerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 2:2)
Tremulum lumen de imagine rei ipsius expressum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 7:2)
Vitisator curvam servans sub imagine falcem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 11:1)
Vocisque offensa resultat imago et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 7:6)
nervis etiam manuum pedum aliarumve partium, per quas decore vivitur, virtus inde praestatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 24:3)
et sic fit ut videatur imago archetypo suo grandior.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:5)
Nam et solis orbis matutinus solito nobis maior apparet, quia interiacet inter nos et ipsum aer adhuc de nocte roscidus, et grandescit imago eius, tamquam in aquae speculo visatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:6)
Hinc putavit et ex oculis nihil foras proficisci, sed imagines rerum in oculos ultro meare.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 6:2)
Cuius opinioni repugnat quod in speculis imago adversa contemplatorem suum respicit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 7:1)
Deinde interrogare hunc virum vellem, an tunc imagines e rebus evolant, cum est qui velit videre, an et, cum nullus aspicit, emicant undique simulachra?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 8:1)
Dein quis potest in animum inducere, simul atque oculos verteris incurrere imagines caeli maris litoris prati navium pecudum et innumerabilium praeterea rerum quas uno oculorum iactu videmus, cum sit pupula quae visu pollet oppido parva?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 11:1)
Ut ventum est parvi Rubiconis ad undas, Ingens visa duci Patriae trepidantis imago Clara per obscuram vultu moestissima noctem, Turrigero canos effundens vertice crines, Caesarie lacera, nudisque adstare lacertis, Et gemitu permixta loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:19)
Diri tum plena horroris imago Visa caput moestum per hiantes Iulia terras Tollere, et accenso furialis stare sepulcro.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:3)
Et, quid, ait, vani terremur imagine visus?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:21)
veluti deserta rigente Aequora natura cessant, pontusque vetustas Oblitus servare vices, non commeat aestu, Non horrore tremit, non solis imagine vibrat Casibus innumeris fixae patuere carinae, Illinc infestae classes et inertia tonsis Aequora moturae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION