라틴어 문장 검색

ita ut de oculis impii vermes scaturirent, ac viventis in doloribus et maeroribus carnes eius diffluerent, illiusque odore totus exercitus gravaretur propter putredinem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장9)
Hinc igitur coepit multum superbiae deponere confractus et ad agnitionem venire divina plaga, per momenta doloribus extensus.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장11)
Sed omnino non cessantibus doloribus ?supervenerat enim in eum iustum Dei iudicium ?semetipsum desperans scripsit ad Iudaeos hanc infra rescriptam epistulam modum deprecationis habentem, haec continentem:
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장18)
Ut autem, qui cum Maccabaeo erant, cognoverunt eum expugnare praesidia, cum fletibus et lacrimis rogabant Dominum, et omnis turba simul, ut bonum angelum mitteret ad salutem Israel.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장6)
Et dolor aetatem iussit inesse suam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 10:1)
quis, inquit, has scenicas meretriculas ad hunc aegrum permisit accedere, quae dolores eius non modo nullis remediis fouerent, uerum dulcibus insuper alerent uenenis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 2:2)
At ego, cuius acies lacrimis mersa caligaret nec dinoscere possem quaenam haec esset mulier tam imperiosae auctoritatis, obstupui uisuque in terram defixo quidnam deinceps esset actura exspectare tacitus coepi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 2:7)
Quid fles, quid lacrimis manas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:2)
Haec ubi continuato dolore delatraui, illa uultu placido nihilque meis questibus mota:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:1)
Postremus aduersum fortunam dolor incanduit conquestusque non aequa meritis praemia pensari in extremo Musae saeuientis, uti quae caelum terras quoque pax regeret, uota posuisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:3)
Sed quoniam plurimus tibi affectuum tumultus incubuit diuersumque te dolor ira maeror distrahunt, uti nunc mentis es, nondum te ualidiora remedia contingunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:4)
Nec dolor adsit,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XIII 28:1)
Intellego multiformes illius prodigii fucos et eo usque cum his quos eludere nititur blandissimam familiaritatem, dum intolerabili dolore confundat quos insperata reliquerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:4)
Num te praeterit Paulum Persi regis a se capti calamitatibus pias impendisse lacrimas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:24)
haec enim nondum morbi tui remedia, sed adhuc contumacis aduersum curationem doloris fomenta quaedam sunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION