라틴어 문장 검색

Praecipuam autem solis in his cerimoniis verti rationem hinc etiam potest colligi, quod ritu eorum catabasi finita simulationeque luctus peracta celebratur laetitiae exordium a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 10:1)
eademque ratio, quae circa Adonin et Attinem vertitur, in Aegyptia quoque religione luctum et laetitiam vicibus annuae administrationis alternat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 11:3)
Quis est mortalis tanta fortuna adfectus umquam Qua ego nunc sum, cuius haec ventri portatur pompa?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 2:1)
Et luctus habitu proditur, ut in Euryali matre:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:1)
Ergo et Virgilius egregie saepe ex hoc loco traxit affectum.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 3:1)
Et illud a causa est ex affectu indignantis:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 11:1)
Non est inmortalitas in luctu vivere.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 25:4)
Sunt in arte rhetorica ad pathos movendum etiam hi loci qui dicuntur circa rem, et movendis affectibus peroportuni sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 1:1)
Et imago, quae est a simili pars tertia, idonea est movendis affectibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 9:2)
Nec vates Helenus, cum multa horrenda moneret, Hos mihi praedixit luctus, non dira Celaeno?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 4:3)
Dixit enim non minorem luctum fuisse ex unius morte quam si tota urbs, quod sine dubio esset maius, ruisset.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 5:4)
Hinc diversarum inter heroas suos personarum varia magnificatio, hic deorum interpositio, hic auctoritas fabulosorum, hinc affectuum naturalis expressio, hinc monumentorum persecutio, hinc parabolarum exaggeratio, hinc torrentis orationis sonitus, hinc rerum singularum cum splendore fastigium.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 41:1)
Namque ferunt luctu Cygnum Phaethontis amati et similia.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 16:2)
Ego vero ad sortem venio consulendi, et quod scitu dignum aestimo, ab eodem Disario quaero et mihi usque ad affectum nimium amico et cum in ceteris tum in his optime docto.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 13:2)
Procumbunt orni, nodosa impellitur ilex, Silvaque Dodones, et fluctibus aptior alnus, Et non plebeios luctus testata cupressus, Tum primum posuere comas, et fronde carentes Admisere diem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION