라틴어 문장 검색

adeo ne advenientem quidem gratiam homines benigne accipere, nedum ut praeteritae 10 satis memores sint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 287:2)
hi memores deorum adeo pertinaciter pugnaverunt ut, cum proelium nox diremptura esset, rex prior, territus rabie eorum, pugna abstiterit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 187:1)
ego autem primum velim vos foederum memores servare mecum pacem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 193:1)
ceterum non plures tantum Macedones quam ante tuebantur urbem arcesque, sed etiam praesentioribus animis, et castigationis regis in admissa culpa et simul minarum, simul promissorum in futurum memores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 536:1)
postquam in potestate Argivorum civitas erat, nihil eius memor tyrannus, a quo eam civitatem et in quam condicionem accepisset, legatos Elatiam ad Quinctium et ad Attalum Aeginae hibernantem mittit, qui nuntiarent Argos in potestate sua esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 493:1)
ad haec Quinctius negare Aetolos aut moris Romanorum memores aut sibi ipsis convenientem sententiam dixisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 133:1)
quorum ubi arma signaque Lacetani cognovere, memores quam saepe in agro eorum impune persultassent, quotiens ipsos signis collatis fudissent fugassentque, patefacta repente porta universi in eos erumpunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 231:1)
Aetoli, postquam legati ab Roma rettulerunt nullam spem pacis esse, quamquam omnis ora maritima eorum, quae in Peloponnesum versa est, depopulata ab Achaeis erat, periculi magis quam damni memores, ut Romanis intercluderent iter, Coracem occupaverunt montem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 43:1)
reliqua oratio fuit ut memores rerum humanarum et suae fortunae moderarentur et alienam ne urgerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 397:1)
ii vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos ut suae potius clementiae quam regis culpae, qui satis superque poenarum dedisset, memores consulerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 661:2)
postero die quidem integra, memor pristinorum eius in civitatem meritorum, parcendum ac per eum remedia quaerenda esse praesentium malorum censebant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 592:1)
memorem ergo se praecepti eius duos simul filios non commissurum in aleam eius qui proponeretur casus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 250:1)
at Histrorum pauci qui modice vino usi erant, memores fuerant fugae, aliis somno mors continuata est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 39:1)
et ne tum quidem memores pacis, in caedem coniugum ac liberorum versi, etiam ut spectaculo hostibus tam foedum facinus esset, palam in muris trucidatos praecipitabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 125:2)
veteres et moris antiqui memores negabant se in ea legatione Romanas agnoscere artes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 496:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION