라틴어 문장 검색

Hac divisione, cum praeterire aliquid maximum vitium in dividendo sit, duo praetermissa sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 13:1)
Praetermittendae autem defensionis deserendique officii plures solent esse causae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:1)
Ut enim alios omittam, nobis rem publicam gubernantibus nonne togae arma cesserunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 100:3)
Omnino si quicquam est decorum, nihil est profecto magis quam aequabilitas cum universae vitae, tum singularum actionum, quam conservare non possis, si aliorum naturam imitans omittas tuam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 143:1)
Fit autem interdum, ut non nulli omissa imitatione maiorum suum quoddam institutum consequantur, maximeque in eo plerumque elaborant ii, qui magna sibi proponunt obscuris orti maioribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 149:4)
Eorum autem ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio, de duobus honestis utrum honestius, qui locus a Panaetio est praetermissus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 196:2)
Nec enim locus ullus est praetermissus ab iis, qui ad leges, qui ad mores, qui ad disciplinam rei publicae pertineret, ut otium suum ad nostrum negotium contulisse videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 201:2)
quodsi omnia nobis, quae ad victum cultumque pertinent, quasi virgula divina, ut aiunt, suppeditarentur, turn optimo quisque ingenio negotiis omnibus omissis totum se in cognitione et scientia collocaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 203:2)
Hie locus a Panaetio est, ut supra dixi, praetermissus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 207:2)
Sed valetudo sustentatur notitia sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse, et continentia in victu omni atque cultu corporis tuendi causa [praetermittendis voluptatibus], postremo arte eorum, quorum ad scientiam haec pertinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 113:4)
Sed utilitatum comparatio, quoniam hic locus erat quartus, a Panaetio praetermissus, saepe est necessaria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 116:1)
Minime vero assentior iis, qui negant eum locum a Panaetio praetermissum, sed consulto relictum, nec omnino scribendum fuisse, quia numquam posset utilitas cum honestate pugnare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 11:1)
De quo alterum potest habere dubitationem, adhibendumne fuerit hoc genus, quod in divisione Panaeti tertium est, an plane omittendum, alterum dubitari non potest, quin a Panaetio susceptum sit, sed relictum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 11:2)
Accedit eodem testis locuples Posidonius, qui etiam scribit in quadarn epistula P. Rutilium Rufum dicere solere, qui Panaetium audierat, ut nemo pictor esset inventus, qui in Coa Venere earn partem, quam Apelles inchoatam reliquisset, absolveret (oris enim pulchritudo reliqui corporis imitandi spem auferebat), sic ea, quae Panaetius praetermisisset [et non perfecisset] propter eorum, quae perfecisset, praestantiam neminem persecutum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 12:1)
quatenus autem intellegit, nihil putat praetermissum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION