라틴어 문장 검색

tremuere terrae, fugit attonitum pecus passim per agros nec suos pastor sequi meminit iuvencos;
(세네카, 파이드라 15:23)
non me Chaoniae vincant in amore columbae dicere, quos iuvenes quaeque puella domet.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 93)
navita de ventis, de tauris narrat arator, enumerat miles vulnera, pastor ovis;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 116)
cedite iam, divae, quas pastor viderat olim Idaeis tunicas ponere verticibus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 28)
exemplo iunctae tibi sint in amore columbae, masculus et totum femina coniugium.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1520)
et qui movistis duo litora, cum ratis Argo dux erat ignoto missa columba mari.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 26b13)
quamvis Ida Parim pastorem dicat amasse atque inter pecudes accubuisse deam, hoc et Hamadryadum spectavit turba sororum Silenique senes et pater ipse chori;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 3222)
et Veneris dominae volucres, mea turba, columbae tingunt Gorgoneo punica rostra lacu;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 314)
corniger Arcadii vacuam pastoris in aulam dux aries saturas ipse reduxit oves;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1318)
tuque tuo Colchum propellas remige Phasim, Peliacaeque trabis totum iter ipse legas, qua rudis Argoa natat inter saxa columba in faciem prorae pinus adacta novae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 224)
parua saginati lustrabant compita porci, pastor et ad calamos exta litabat ouis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 112)
pastorem ad baculum possum curuare uel idem sirpiculis medio puluere ferre rosam.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 230)
urbi festus erat (dixere Parilia patres), hic primus coepit moenibus esse dies, annua pastorum conuiuia, lusus in urbe, cum pagana madent fercula diuitiis, cumque super raros faeni flammantis aceruos traicit immundos ebria turba pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 445)
sed (cape torquatae, Venus o regina, columbae ob meritum ante tuos guttura secta focos) his animum nostrae dum uersat Acanthis amicae, per tenuem ossa a me sunt numerata cutem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 533)
nunc intra muros pastoris bucina lenti cantat, et in uestris ossibus arua metunt.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1018)

SEARCH

MENU NAVIGATION