라틴어 문장 검색

Nec ipse Iuppiter, rex deorum, naturam solis videtur excedere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 1:1)
Vigebat in eo excedens iocos et seria mordacitas, ut hoc est ex epistola ad C. Cassium dictatoris violatorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 13:1)
Quem cum castris excedere iussisset, et ille supplex hac deprecatione uteretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 6:2)
Relata ad se magnitudine aeris alieni, quam quidam eques Romanus dum vixit excedentem ducenties celaverat, culcitam emi cubicularem in eius auctione sibi iussit, et praeceptum mirantibus hanc rationem reddidit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 17:1)
Excessere omnes adytis arisque relictis Di quibus imperium hoc steterat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 1:1)
Excessere omnes adytis arisque relictis Di, et ut tutelares designaret, adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 14:2)
In qua re luxuriam illius seculi eo magis licet aestimare, quod Plinius Secundus temporibus suis negat facile mullum repertum qui duas pondo libras excederet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 9:2)
Sed haec et talia ignoscenda Virgilio, qui studii circa Homerum nimietate excedit modum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 40:1)
Excessere omnes adytis arisque relictis Di. Hoc unde Virgilius dixerit, nullus inquirit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 7:1)
Ut ergo inter te et Vettium velut arbitrali iudicatione conponam, aperio quidem philosophiae tricliniorum fores, sed spondeo sic interfuturam, ne mensuram nocte sibi ac sectatoribus suis dispensationis excedat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 7:1)
infusus vino fit similis insano, opinor, quia crassitudo cibi uno in loco permanens expectat administrationem digestionis, et tunc demum membris sensim confectus inlabitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 14:2)
excedit inpatiens, etsi solis olivis aut olere vescatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 24:3)
Certe humorem sale differri sive consumi fit hinc cognitu facile, quod, si duos panes pari magnitudine feceris, unum sale aspersum, sine sale alterum, invenies indigentem salis pondere propensiorem, scilicet humore in eo per salis penuriam permanente.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 5:3)
Et hoc a Disario meo quaesitum volo, cur defaecatum vinum validius sit viribus, sed infirmius ad permanendum, et tam bibentem cito permovet quam ipsum, si manserit, facile mutatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 6:1)
Nam liquori quidem nihil officit quin sumptus ad omnes corporis partes quoquo versus permanet et venas conpleat, et ideo inedia quae inanitatem fecerat accepto potus remedio quasi iam non in totum vacua recreatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION