라틴어 문장 검색

Gratias ago Deo, qui primus est sine principio, a quo bonorum omnium estprincipium, finis sine fine, totius boni complementum, sapiens qui sapientiamet rationem præbet homini, qui nos sua aspiravit sapientia et suaerationis admirabili illustravit claritate et multiformi sancti spiritussui ditavit gratia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 2:2)
Quia igitur me licet peccatorem Deus multimoda vestiredignatus est sapientia, ne lucerna mihi credita sub modio tecta lateat, eodem spiritu instigante ad multorum utilitatem hunc librum componere admonitussum, ipsum obsecrans ut huic mei libelli principio bonum finem adiungatmeque custodiat, ne quid in eo dicatur quod suae displiceat voluntati. Amen.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 2:3)
De sapientia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 30:1)
Sapientiae duae sunt species:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 36:2)
Ne committas stultis sapientiam quia eis esset iniuriosum;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 37:2)
quibusdam enim datur rerum possessio, quibusdam sapientia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:3)
Quid malles tibi dari, an censum an sapientiam?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:5)
Tu dedisti mihi sapientiam sine substantia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:14)
8] Accipe partem sapientiae et da mihi partempecuniae!
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:17)
Claritas anime sapientia est, census vero claritas corporis est.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 40:2)
Sapientia corpora mortua sua claritate vivificat, velut terraarida humiditate pluviae virescit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 41:2)
Silentium est signum sapientiae, et loquacitas est signum stultitiae.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 43:6)
Quicumque erubuerit sapientiam ab aliis investigare, magis erubesceteandem a semetipso inquiri.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 45:2)
Non omnis qui sapiens dicitur sapiens est, sed qui discit etretinet sapientiam.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 47:2)
Dogmate indiget nobilitas, sapientia vero experientia.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 48:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION