라틴어 문장 검색

omitto faucis, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis tuus, quod sapienti negant accidere posse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 225:5)
Sed quo citius hoc, quod suscepimus, non mediocre munus conficere possimus, omissa nostra adhortatione ad eorum, quos proposuimus, sermonem disputationemque veniamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 11:1)
nam ut usum dicendi omittam, qui in omni pacata et libera civitate dominatur, tanta oblectatio est in ipsa facultate dicendi, ut nihil hominum aut auribus aut mentibus iucundius percipi possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 33:4)
Hic Crassus 'quin tu,' inquit 'Antoni, omittis ista, quae proposuisti, quae nemo horum desiderat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 127:1)
haeret in causa semper et quid iudici probandum sit cum acutissime vidit, omissis ceteris argumentis in eo mentem orationemque defigit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 31:5)
Cuius est vel maxime insigne illud exemplum, ut ceteras artis omittamus, quod dicebat Isocrates doctor singularis se calcaribus in Ephoro, contra autem in Theopompo frenis uti solere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 36:1)
Me autem tuus sonus et subtilitas ista delectat, omitto verborum, quamquam est caput;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 42:4)
Omitto innumerabilis viros, quorum singuli saluti huic civitati fuerunt, et quia sunt haud procul ab aetatis huius memoria, commemorare eos desino, ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 2:4)
Qui autem aequa potest esse, omitto dicere in regno, ubi ne obscura quidem est aut dubia servitus, sed in istis civitatibus, in quibus verbo sunt liberi omnes?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 79:3)
Tum magis adsentiare, Laeli, si, ut omittam similitudines, uni gubernatori, uni medico, si digni modo sint iis artibus, rectius esse alteri navem committere, aegrum alteri quam multis, ad maiora pervenero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 102:2)
Ut iam omittam alios, noster hic populus, quem Africanus hesterno sermone a stirpe repetivit, cuius imperio iam orbis terrae tenetur, iustitia an sapientia est e minimo omnium maximus factus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 31:9)
Ades, inquit, animo et omitte timorem, Scipio, et, quae dicam, trade memoriae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 1 2:6)
Age, ut ista divina studia omittamus, possum nominare ex agro Sabino rusticos Romanos, vicinos et familiaris meos, quibus absentibus numquam fere ulla in agro maiora opera fiunt, non serendis, non percipiendis, non condendis fructibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 31:1)
omitto enim vim ipsam omnium quae generantur e terra, quae ex fici tantulo grano aut ex acini vinaceo aut ex ceterarum frugum aut stirpium minutissimis seminibus tantos truncos ramosque procreet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 67:3)
Nam, ut omittam ceteros populos, noster quam multa genera conplexus est!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION