라틴어 문장 검색

Illa enim scientia, que maliciose et a maliciosoexercetur est scientia huius mundi et abusive dicitur scientia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 18:2)
Quare ratio bene adhibita quid optimum sitconvenit, neglecta vero multis implicatur erroribus, et qui rationem secumportat totum mundum vincit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 27:5)
si vis vinceretotum mundum subjice te rationi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 27:7)
non est in mundo ita bona fortuna quam non augeat litterarumgloriosa notitia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:15)
vere defensor dictus qui innoxie defendit, nec eritissapientes quia sapientia hujus mundi stultitia apud Deum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 30:19)
Quod ne contingat, omnia facite munda intentione;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 11:19)
Huius mundi dona diversa sunt:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 38:2)
Et si cupido satisfacere voluerisanimo, licet congregatis quaecumque in toto mundi ambitu continentur divitiis, sitis tamen ardebit habendi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 141:3)
Quasi in ictu oculi finitur gloria mundi, Et cum sit fragilis, non exeptanda videtur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 197:1)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)
Heri totus non sufficiebat ei mundus:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 231:2)
Quae summa praevidit providentiae simplicitas, "fatum singula digerit in motum locis, formilis, temporibusque distributa";
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 12:2)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)
(20) Secundo modo dicitur fatum dispositio providentiae divinae de futuro progressu esse et vitae inferiorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 6:1)
Ad dictum Commentatoris dicendum, quod continuatio non est secundum unam et communem naturam, sed secundum unum et commune obiectum speculationis ad beatitudinem, quae post mortem est, pertinentis, sicut dicit Aristoteles in Libro de caelo et mundo, quod extra caelum non est tempus nec locus, sed vita beata, intelligens extra caelum esse quod est supra cursum siderum in loco quietae contemplationis beatorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION