도구

도구

라틴어 문장 검색

Nostra est enim - si modo nos oratores, si in civium disceptationibus, si in periculis, si in deliberationibus publicis adhibendi auctores et principes sumus - nostra est, inquam, omnis ista prudentiae doctrinaeque possessio, in quam homines quasi caducam atque vacuam abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt atque etiam aut inridentes oratorem, ut ille in Gorgia Socrates, cavillantur aut aliquid de oratoris arte paucis praecipiunt libellis eosque rhetoricos inscribunt, quasi non illa sint propria rhetorum, quae ab eisdem de iustitia, de officio, de civitatibus instituendis et regendis, de omni vivendi denique etiam de naturae ratione dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 122:1)
Quae vero moderandis cupiditatibus regendisque animi motibus laudatur, eius est munus in agendo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 3:4)
cum, quod est multo proclivius, nulla necessitate premente rem publicam regere nesciant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 17:4)
Omnis ergo populus, qui est talis coetus multitudinis, qualem exposui, omnis civitas, quae est constitutio populi, omnis res publica, quae, ut dixi, populi res est, consilio quodam regenda est, ut diuturna sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 68:4)
Itaque si Cyrus ille Perses iustissimus fuit sapientissimusque rex, tamen mihi populi res (ea enim est, ut dixi antea, publica) non maxime expetenda fuisse illa videtur, cum regeretur unius nutu ac modo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 71:2)
si Massilienses, nostri clientes, per delectos et principes cives summa iustitia reguntur, inest tamen in ea condicione populi similitudo quaedam servitutis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 71:3)
Nam vel profuerit aliquod ad cog et talis est quaeque res publica, qualis eius aut natura aut voluntas, qui illam regit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 77:5)
quod in iis civitatibus, quae ab optimis reguntur, accidere non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 88:3)
totam domum num quis alter praeter te regit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 100:12)
Ergo, inquit Scipio, cum ille Romuli senatus, qui constabat ex optimatibus, quibus ipse rex tantum tribuisset, ut eos patres vellet nominari patriciosque eorum liberos, temptaret post Romuli excessum, ut ipse regeret sine rege rem publicam, populus id non tulit desiderioque Romuli postea regem flagitare non destitit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 36:1)
Is est autem status, ut unius perpetua potestate et iustitia omnique sapientia regatur salus et aequabilitas et otium civium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 66:4)
deinde victoriis divitiisque subnixus exultabat insolentia neque suos mores regere poterat neque suorum libidines.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 70:4)
Sed tamen est ille prudens, qui, ut saepe in Africa vidimus, immani et vastae insidens beluae coercet et regit beluam, quocumque vult, levi admonitu non actu inflectit illam feram.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 109:7)
Si vero populus plurimum potest omniaque eius arbitrio reguntur, dicitur illa libertas, est vero licentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 27:2)
A. 5.546 ad militiam euntibus dari solitos esse custodes, a quibus primo anno regantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 7:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION