라틴어 문장 검색

Quod autem ad priorem speciei definitionem de sancto attinet, id est ut non aliud sit quam sacrum aut religiosum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:1)
Hic enim sanctos ac si sacros accipiemus, quia divinitus contigerunt. Item:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:4)
— Tuque, o sanctissima vates Praescia venturi, non aliud nisi sacram vocat, quam videlicet vatem, et deo plenam et sacerdotem.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 7:5)
Est ingens gelidum lucus prope Caeretis amnem Religione patrum late sacer, et adiecit, quo proprietatem religionis exprimeret:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 9:2)
Nomina etiam sacrorum locorum sub congrua proprietate proferre pontificalis observatio est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 1:1)
Sacra suosque tibi commendat Troia Penates mox adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 12:2)
Cum enim Trebatius libro primo de Religionibus doceat hostiarum genera esse duo, unum in quo voluntas dei per exta disquiritur, alterum in quo sola anima deo sacratur, unde etiam haruspices animales has hostias vocant;
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 1:2)
Alterum illud in quo hostia animalis dicitur, quod eius tantum anima sacratur, ostendit, cum facit Entellum victorem Eryci mactare taurum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 3:1)
Et ductus cornu stabit sacer hircus ad aras et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 8:4)
Mirandum est huius poetae et circa nostra et circa externa sacra doctrinam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 1:1)
Cui Octavius impetrato a magistratibus loco aedem sacravit et signum, Victoremque incisis litteris appellavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 11:5)
Dedit ergo epitheton deo quo et argumentum veterum victoriarum Herculis et commemoratio novae historiae quae recenti Romano sacro causam dedit contineretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 11:6)
Κατὰ διαστολὴν, inquit, Potitiorum, qui ab Appio Claudio praemio corrupti sacra servis publicis prodiderunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 13:2)
Pinariis, qui novissimi comeso prandio venissent, cum iam manus pransores lavarent, praecepisse Herculem, ne quid postea ipsi aut progenies ipsorum ex decima gustarent sacranda sibi, sed ministrandi tantummodo causa, non ad epulas, convenirent:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 14:2)
quasi ministros eorum sacri custodes vocari.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 14:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION