라틴어 문장 검색

Nam, quas venabatur feras, membra opimiora ad specum mihi subgerebat, quae ego, ignis copiam non habens, meridiano sole torrens edebam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 26:1)
Plato existimat, genus quoddam ignis lucisque de oculis exire idque, coniunctum continuatumque vel cum luce solis vel cum alterius ignis lumine, sua vi et externa nixum efficere ut quaecumque offenderit inlustraveritque cernamus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XVI 5:1)
et scriptum et creditum est, folia olearum arborum brumali et solstitiali die converti et quae pars eorum fuerit inferior atque occultior, eam supra fieri atque exponi ad oculos et ad solem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, VII 2:1)
Ita radiis solis aciem effodit luminis, Malis bene esse ne videret civibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVII 5:2)
Lictoris vocabulum qua ratione conceptum ortumque sit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, III 1:1)
Quaere etiam, si videtur, cur manu alicuius ob oculos suos repente agitata invitus coniveat, cur fulgente caelo a luminis iactu non sua sponte et caput et oculos declinet, cur tonitru vehementius facto sensim pavescat, cur sternumentis quatiatur, cur aut in ardoribus solis aestuet aut in pruinis inmanibus obrigescat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 12:4)
cum vero omnis terras omnifariam et undiqueversum circumfluat, nihil citra eum est, sed, undarum illius ambitu terris omnibus convallatis, in medio eius sunt omnia, quae intra oras eius inclusa sunt, sicuti hercle sol non citra caelum vertitur, sed in caelo et intra caelum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 21:5)
Non igitur hac causa probe uti queunt adversum hominum impares ortus, interitus pares.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 31:1)
Postea scripsit de intercessionibus dixitque intercedendi ne senatusconsultum fieret ius fuisse iis solis qui eadem potestate qua ii qui senatusconsultum facere vellent maioreve essent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 7:1)
Post haec deinceps dicit senatusconsultum ante exortum aut post occasum solem factum ratum non fuisse, opus etiam censorium fecisse existimatos per quos eo tempore senatusconsultum factum esset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 9:1)
Cum vero adfecta iam prope aestate uvas a sole mitescere tempus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, V 9:2)
si dies est, sol super terras est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, VIII 9:4)
De cuius opinationis tam promiscae erroribus divus Hadrianus in oratione, quam De Italicensibus, unde ipse ortus fuit, in senatu habuit, peritissime disseruit mirarique se ostendit quod et ipsi Italicenses et quaedam item alia municipia antiqua, in quibus Uticenses nominat, cum suis moribus legibusque uti possent, in ius coloniarum mutari gestiverint.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XIII 5:1)
Sole occaso non insuavi vetustate est, si quis aurem habeat non sordidam nec proculcatam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 11:1)
Si ambo praesentes, sol occasus suprema tempestas esto.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 11:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION