라틴어 문장 검색

iis colloquiis aliud quidem actum nihil est, secutum tamen sua sponte est, velut consilio petitum esset, ut vilior ob ea regi Hannibal et suspectior ad omnia fieret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 155:1)
haec querentes interrogando criminose ex composito consul ad plura velut non sua sponte dicenda eliciebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 538:1)
in praesentia placet omni ope in Romanos accendi regem impellique ad consilia belli, ad quae iam sua sponte animum inclinasset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 49:2)
qui iam sua sponte infestum Persei senatum insuper accenderunt, relatis ordine quae vidissent quaeque audissent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 253:1)
cum victor equestri proelio rex parvo momento si adiuvisset debellatum esse clamaret, et opportune adhortanti supervenit phalanx quam sua sponte, ne audaci coepto deessent, Hippias et Leonnatus raptim adduxerant, postquam prospere pugnasse equitem acceperunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 647:1)
hac utriusque partis voluntate explorata, quod fieri etiam sua sponte taedio validioris, metu infirmioris credebat posse, in eo suam operam venditare conciliandae gratia pacis cupiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 301:1)
quid attinere vim adferre rei sua sponte ad eum mox venturae?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 211:1)
scio te sponte non tuapte errasse, sed amorem tibi pectus opscurasse;
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 256)
ah, nequeo caput tollere, ita dolet itaque ego medulo, neque etiam queo pedibus mea sponte ambulare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 675)
sponte abierunt, sponte deseruerunt nobis, quantum potuimus, pro eorum salute renitentibus.
(아우구스티누스, 편지들, 17. (A. D. 401 Epist. LX) Domino Beatissimo et Debita Obseruantia Venerabili Sinceriterque Carissimo Fratri et Consacerdoti Papae Aurelio Augustinus In Domino salutem 2:3)
sponte sua 'sponte' modo nomen est, quia iunctum est ei genus, quo caret semper adverbium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 111)
et dum crudelia iussae instrumenta necis ferrumque ignesque parantur, sponte sua patuisse fores lapsasque lacertis sponte sua fama est nullo solvente catenas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 61:2)
Unde accidit illi, quod solent dicere quidam, quia, qui non uult ecclesiae ianuam sponte humiliatus ingredi, necesse habet in ianuam inferni non sponte damnatus introduci.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIV. 1:1)
non fit sponte bonus, cui non est prompta potestas velle aliud flexosque animi convertere sensus, atqui nec bonus est nec conlaudabilis ille qui non sponte bonus, quoniam probitate coacta gloria nulla venit sordetque ingloria virtus;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1183)
sponte sua quae se t. i. l. a. ad illud, quod omiserat, redit et exsequitur qualitatem trium generum, quae supra memora- verat, arborum scilicet sponte natarum, procreatarum ex semine et earum, quae de radicibus pullulant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 471)

SEARCH

MENU NAVIGATION