라틴어 문장 검색

ne obsit tantum deprecor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 186:2)
ego si quid impie in te, pater, si quid scelerate in fratrem admisi, nullam deprecor poenam:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 187:2)
si innocens sum, ne invidia conflagrem, cum crimine non possim, deprecor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 187:3)
si mihi pater suscenseret, te maiorem fratrem pro minore deprecari oportebat, te adulescentiae, te errori veniam impetrare meo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 188:2)
Ligures saepe per legatos deprecati, ne penates, sedem in qua geniti essent, sepulcra maiorum cogerentur relinquere arma obsides pollicebantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 452:1)
duo deprecati sunt ne in provincias irent, M. Popilius in Sardiniam:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 170:1)
Popilius et collegam et senatum pro fratre deprecabatur, prae se ferens si quid decernerent intercessurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 105:2)
eam causam fuisse patri mittendi se Romam, qui deprecaretur senatum ne quid communibus inimicis criminantibus se crederent, quem ob nullam aliam causam nisi propter constantem fidem erga populum Romanum odissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 244:1)
id tantum deprecari, ne inferiores iis ordines quam quos cum militassent habuissent, attribuerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 346:2)
deprecatus est deinde, ne in novo bello, tam propinquo Italiae, adversus regem potentissimum, aut tribunos militum dilectum habentes impedirent, aut prohiberent consulem, quem cuique ordinem assignari e re publica esset, eum assignare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 348:1)
si nihil deprecando proficiant, id agendum, ne omnium rerum ius ac potestas ad unum populum perveniat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 485:1)
quos cum flentes ac sordidatos cerneret, et ipse inlacrimasse dicitur sorti humanae, quod qui paulo ante non contentus regno Macedoniae Dardanos Illyriosque oppugnasset, Bastarnarum adcivisset auxilia, is tum amisso exercitu, extorris regno, in parvam insulam compulsus, supplex, fani religione non viribus suis tutus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 37:2)
tum sese filiumque Octavio tradidit, fortunam deosque, quorum in templo erat, nulla ope supplicem iuvantis accusans.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 66:1)
si tum parum ignominiae pensum est, haec certe tam miserabilis ac supplex legatio etiam insolentioris, quam illa fuit, legationis satis magnum piaculum esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 269:2)
illud deprecor, ne nos propter illos pereamus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 277:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION