라틴어 문장 검색

Sed quid ego Socratem aut Theramenem, praestantis viros virtutis et sapientiae gloria, commemoro, cum Lacedaemonius quidam, cuius ne nomen quidem proditum est, mortem tantopere contempserit, ut, cum ad eam duceretur damnatus ab ephoris et esset voltu hilari atque laeto dixissetque ei quidam inimicus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 99:4)
ut mihi quidem, qui tam magno animo fuerit, innocens damnatus esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 99:9)
de Anaxarcho Democritio cogitetur, qui cum Cypri in manus Timocreontis regis incidisset, nullum genus supplicii deprecatus est neque recusavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 52:4)
misericordia est aegritudo ex miseria alterius iniuria laborantis (nemo enim parricidae aut proditoris supplicio misericordia commovetur);
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 18:1)
solane beata vita, quaeso, relinquitur extra ostium limenque carceris, cum constantia gravitas fortitudo sapientia reliquaeque virtutes rapiantur ad tortorem nullumque recusent nec supplicium nec dolorem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 13:3)
sequetur igitur horum ratione vel ad supplicium beata vita virtutem cumque ea descendet in taurum Aristotele Xenocrate Speusippo Polemone auctoribus nec eam minis blandimentisve corrupta deseret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 87:1)
Fulminatus hac pronuntiatione, sic ut eram, sine gladio in lectulum decidi, et attulissem mihi damnatus manus, si noninimicivictoriae invidissem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 80:12)
Ita eaedem litterae et suspicionem declinabunt quaerentium et vultus umbra supplicii tegent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 103:6)
Nec in eodem futurus navigio auspicium mihi feci, sed quia nocentes horridos longosque habebant capillos, ne viderer de nave carcerem facere, iussi squalorem damnatis auferri;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:4)
Tam superstitiosa oratione Tryphaena mutata negat se interpellare supplicium, immo accedere etiam iustissimae ultioni.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 106:10)
Interpellavit deprecationem supplicii Lichas et Noli inquit causam confundere, sed impone singulis modum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:9)
eo maiora meruerunt supplicia;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:17)
Obstupueram ego supplicii metu pavidus, nec quid in re manifestissima dicerem, inveniebam turbatus . . . et deformis praeter spoliati capitis dedecus superciliorum etiam aequalis cum fronte calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:1)
Nec quicquam pro me deprecabar, sed intentans in oculos Tryphaenae manus usurum me viribus meis clara liberaque voce clamavi, ni abstineret a Gitone iniuriam mulier damnata et in toto navigio sola verberanda.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:5)
At miles circumscriptus dum desidet, ut postero die vidit unam sine cadavere crucem, veritus supplicium, mulieri quid accidisset exponit:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION