라틴어 문장 검색

Multifidasque faces ramaliaque arida tecto detulit et minuit parvoque admovit aeno.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 66:3)
Dumque refert Iole factum mirabile, dumque Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat Alcmene (flet et ipsa tamen), conpescuit omnem res nova tristitiam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 36:1)
Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus, et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, nunc animam admotis fugientem sustinet herbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:7)
Saepe manus operi temptantes admovet, an sit corpus an illud ebur:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 32:7)
Admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 34:3)
Retinet malus ardor amantem, ut praesens spectem Cinyram tangamque loquarque osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:31)
Cunctantem longaeva manu deducit et alto admotam lecto cum traderet accipe, dixit ista tua est, Cinyra devotaque corpora iunxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:12)
Constitit ad ramos mitis Lucina dolentes admovitque manus et verba puerpera dixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 49:6)
Si postibus altis admovit digitos, postes radiare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 14:11)
Tum vero, sive ille sua Cerealia dextra munera contigerat, Cerealia dona rigebant, sive dapes avido convellere dente parabat, lammina fulva dapes admoto dente premebat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 15:1)
His ubi promissis spes est admota recursus, protinus eductam navalibus aequore tingi armarique suis pinum iubet armamentis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 53:1)
quod quo magis illa tuetur, hoc minus et minus est mentis sua, iamque propinquae admotum terrae, iam quod cognoscere posset, cernit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:8)
Dictys, ab ancipiti delapsus acumine montis, dum fugit instantem trepidans Ixione natum, decidit in praeceps et pondere corporis ornum ingentem fregit suaque induit ilia fractae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 36:6)
Protinus Hylonome morientes excipit artus inpositaque manu vulnus fovet oraque ad ora admovet atque animae fugienti obsistere temptat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 43:1)
Quae memor ipsa sui, postquam crudelibus aris admota est sensitque sibi fera sacra parari, utque Neoptolemum stantem ferrumque tenentem utque suo vidit figentem lumina vultu, utere iamdudum generoso sanguine!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 42:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION