라틴어 문장 검색

Eripere telum, non dare irato decet.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 157)
Iratum breviter vites, inimicum diu.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 249)
Iratus etiam facinus consilium putat.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 262)
Iratus, cum ad se rediit, sibi tum irascitur.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 273)
Iratus nil non criminis loquitur loco.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 281)
Me conveniat Ianus iratus ex qua velit fronte;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 28장 1:4)
Eundem igitur nunc quoque scire debet iratum quem et retro semper, priusquam Christiani nominarentur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 40장 11:2)
et quae possident, ipsis seruant, quos irati insequi uidentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 2:14)
Contra uitia quippe delinquentium iratus fuerat, qui diccbat:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 8:12)
qui cum interrogarentur, quare hoc facerent, nil aliud respondere potuerunt, nisi ob hoc se iratos fuisse et inimicos regi, quod ille nimium suis parcere soleret inimicis, et factas ab eis iniurias mox obsecrantibus placida mente dimitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:2)
Iratus autem tetigit regem iacentem uirga, quam tenebat manu, et pontificali auctoritate protestatus:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:12)
Quod cum satrapa ille, quem uidere uolebant, audisset, iratus est ualde, quod ad se uenire uolentes peregrini non permitterentur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 2:2)
Cantus vicinis fruges traducit ab agris, Cantus et iratae detinet anguis iter, Cantus et e curru Lunam deducere temptat Et faceret, si non aera repulsa sonent.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 810)
At lascivus Amor rixae mala verba ministrat, Inter et iratum lentus utrumque sedet.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1030)
quater ille beatus, Quo tenera irato flere puella potest.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1034)

SEARCH

MENU NAVIGATION