라틴어 문장 검색

quis sublimior Pompeio, felicior Sulla, copiosior Crasso, eloquentior Tullio?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 15:3)
auctorem doctrinae eius, quia non exstat alius, falso Samium Pythagoram edunt, quem Servio Tullio regnante Romae, centum amplius post annos, in ultima Italiae ora circa Metapontum Heracleamque et Crotona iuvenum aemulantium studia coetus habuisse constat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 192:1)
devictis Sabinis cum in magna gloria magnisque opibus regnum Tulli ac tota res Romana esset, nuntiatum regi patribusque est in monte Albano lapidibus pluvisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 325:1)
puero dormienti, cui Servio Tullio fuit nomen, caput arsisse ferunt multorum in conspectu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 407:2)
Tulli, qui princeps in illa urbe fuerat, gravidam viro occiso uxorem, cum inter reliquas captivas cognita esset, ob unicam nobilitatem ab regina Romana prohibitam ferunt servitio partum Romae edidisse Prisci Tarquini in domo ;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 411:3)
Tullius erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 414:2)
Tullio iubere populum dicto audientem esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 426:9)
in eo bello et virtus et fortuna enituit Tulli;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 432:1)
Tullio summam non convenire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 447:2)
immo eo impensius, quia de agro plebis adversa patrum voluntate senserat agi, criminandi Servi apud patres crescendique in curia sibi occasionem datam ratus est, et ipse iuvenis ardentis animi et domi uxore Tullia inquietum animum stimulante.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 465:2)
his duobus, ut ante dictum est, duae Tulliae regis filiae nupserant, et ipsae longe dispares moribus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 468:1)
angebatur ferox Tullia nihil materiae in viro neque ad cupiditatem neque ad audaciam esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 469:1)
tum vero in dies infestior Tulli senectus, infestius coepit regnum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 474:1)
creditur, quia non abhorret a cetero scelere, admonitu Tulliae id factum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 491:1)
foedum inhumanumque inde traditur scelus, monumentoque locus est - Sceleratum vicum vocant - quo amens agitantibus furiis sororis ac viri, Tullia per patris corpus carpentum egisse fertur, partemque sanguinis ac caedis paternae cruento vehiculo, contaminata ipsa respersaque, tulisse ad penates suos virique sui, quibus iratis malo regni principio similes propediem exitus sequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 493:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION