라틴어 문장 검색

Pater, hominum immortalis est infamia;
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 3, scene 128)
Contumeliam si dices, audies.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 4, scene 7151)
ei rei operam dare te fuerat aliquanto aequius, si qui probiorem facere posses, non uti in eandem tute accederes infamiam malumque ut eius cum tuo misceres malo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 1, scene 2114)
verum hoc ego vereor, ne istaec pollicitatio te in crimen populo ponat atque infamiam;
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 37)
dicis contumeliam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Truculentus, act 2, scene 284)
itaque oppido capto, viris interfectis, civitate deflagrata matronas eorum in servitutem abduxerunt, nec sunt passi stolas neque ornatus matronales deponere, non uti una triumpho ducerentur, sed aeterna, servitutis exemplo gravi contumelia pressae poenas pendere viderentur pro civitate.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER PRIMUS, 1장27)
ibique captivorum simulacra barbarico vestis ornatu, superbia meritis contumeliis punita, sustinentia tectum conlocaverunt, uti et hostes horrescerent timore eorum fortitudinis effectus, et cives id exemplum virtutis aspicientes gloria erecti ad defendendam libertatem essent parati.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER PRIMUS, 1장30)
Ego autem, Caesar, non ad pecuniam parandam ex arte dedi studium, sed potius tenuitatem cum bona fama quam abundantiam cum infamia sequendam probavi.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEXTUS, 머리말22)
ideo eodem modo Rhodii ea de ratione decepti iniuriam cum contumelia Diogneto fecerunt.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER DECIMUS, 16장25)
Sicut autem contumeliam factum iri significat iri ad contumeliam faciendam, id est opera dari quo fiat, ita contumelia mihi factum itur casu tantum inmutato idem dicit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIV 5:1)
Sed ut in Scaevola continuit ea Crassus atque in illo altero genere, in quo nulli aculei contumeliarum inerant, causam illam disputationemque lusit, sic in Bruto, quem oderat et quem dignum contumelia iudicabat, utroque genere pugnavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 222:4)
Nam cum quidam adortus esset hominem contumeliis, qui non ad uerae uirtutis usum ad superbam gloriam falsum sibi philosophi nomen induerat, adiecissetque iam se sciturum an ille philosophus esset si quidem inlatas iniurias leniter patienterque tolerasset, ille patientiam paulisper assumpsit acceptaque contumelia uelut insultans:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION