도구

도구

라틴어 문장 검색

neque ego rursus nolo eum, qui sit dicturus, et sollicitum surgere et colore mutari et periculum intelligere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 104:1)
partim iactantia ingenii, ut res cito accepisse videantur, tenere se et intelligere prius paene quam audiant mentiti, cum multa et diserte summisque clamoribus, quae neque ad iudicem neque ad litigatorem pertineant, decantaverunt, bene sudantes beneque comitati per forum reducuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 131:1)
primi, quorum quidem opera non vetustatis modo gratia visenda sunt, clari pictores fuisse dicuntur Polygnotus atque Aglaophon, quorum simplex color tam sui studiosos habet, ut illa prope rudia ac velut futurae mox artis primordia maximis, qui post eos exstiterunt, auctoribus , proprio quodam intelligendi, ut mea opinio est, ambitu.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 169:1)
Nam laetabatur intelligens coniuratione patefacta civitatem periculis ereptam esse:
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 46장3)
Unde forsitan suadebo illi in verbo et intelligam si mutus est an non.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 2:35)
ceterum quisquis ita malus est, ut intelligat bene scripta nec tamen laudet, hunc boni intellegunt nec tamen laudant.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Burgundioni suo salutem. 8:4)
Intellige ecquae sint, ut et bene agas bona.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, I16)
Atquin hinc vel maxime intelligunt factum Christianum, de repudio spectaculorum.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 24장 2:1)
ubi nichil intelligentes, ipsi nichil intelliguntur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:13)
Faciuntne intelligendo ut nihil intelligant.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act prologue, scene 011)
tum verbis quam maxime ex medio sumptis, ut qui rogatur (is autem est saepius imperitus) intelligat aut ne intelligere se neget, quod interrogantis non leve frigus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 62:1)
ideoque a quibusdam tota res repudiatur, sive intelligatur sive non intelligatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 115:2)
Quid prodest, inquit, locutionis integritas quam non sequitur intellectus audientis, cum loquendi omnino nulla sit causa, si quod loquimur non intelligunt propter quos ut intelligant loquimur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 20:3)
Quid denique magis ridiculosum quam si aliquis alium docere volens, cum requisitus fuerit de his quae dicit utrum intelligat, neget seipsum intelligere quae dicit vel se nescire de quibus loquitur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 21:14)
intelligentiae autem caelestis et intelligentiae hominis in conceptione veri videtur esse unus essentialis actus, ergo una natura.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION