-
Sed dic mihi, meministine quis sit rerum finis quoue totius naturae tendat intentio?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:14)
-
hominemne te esse meministi?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:21)
-
— Quidni, inquam, meminerim?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:22)
-
Humili domum memento
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 15:1)
-
Certe, uti meminisse te arbitror, consulare imperium, quod libertatis principium fuerat, ob superbiam consulum uestri ueteres abolere cupiuerunt, qui ob eandem superbiam prius regium de ciuitate nomen abstulerant.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:3)
-
Fremituque graui meminere sui,
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 13:1)
-
Nam cur rogati sponte recta censetis
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 13:1)
-
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
-
— Atqui deus ipsum bonum esse monstratus est. — Memini, inquam.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:11)
-
Umbrarum dominos rogat.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 28:1)
-
Haec, dices, memini, patria est mihi,
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 25:1)
-
— Meministine igitur, inquit, superioribus rationibus esse collectum intentionem omnem uoluntatis humanae, quae diuersis studiis agitur, ad beatitudinem festinare?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:12)
-
— Memini, inquam, illud quoque esse demonstratum.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:13)
-
memento etenim corollarii illius quod paulo ante praecipuum dedi ac sic collige.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:14)
-
Sed quam retinens meminit summam
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 28:1)