라틴어 문장 검색

Omisit hic et pietatem et humanitatem, ut id, quod utile videbatur neque erat, assequi posset, et tamen muri causamopposuit, speciem honestatis nec probabilem nec sane idoneam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 51:2)
Nec tamen nostrae nobis utilitates omittendae sunt aliisque tradendae, cum iis ipsi egeamus, sed suae cuique utilitati, quod sine alterius iniuria fiat, serviendum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 52:1)
Sed omittamus et fabulas et externa;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 127:2)
Atque ut omittam Graeciam, quae semper eloquentiae princeps esse voluit, atque illas omnium doctrinarum inventrices Athenas, in quibus summa dicendi vis et inventa est et perfecta, in hac ipsa civitate profecto nulla umquam vehementius quam eloquentiae studia viguerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 13:2)
sed ut reliqua praetermittam, omnium mihi videor, exceptis, Crasse, vobis duobus, eloquentissimos audisse Ti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 38:2)
Neque enim, si multitudo litium, si varietas causarum, si haec turba et barbaria forensis dat locum vel vitiosissimis oratoribus, idcirco nos hoc, quod quaerimus, omittemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 118:2)
'Potes igitur,' inquit Crassus 'ut alia omittam innumerabilia et immensa et ad ipsum tuum ius civile veniam, oratores putare eos, quos multas horas exspectavit, cum in campum properaret, et ridens et stomachans P. Scaevola, cum Hypsaeus maxima voce, plurimis verbis a M. Crasso praetore contenderet, ut ei, quem defendebat, causa cadere liceret, Cn.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 166:1)
Omitto iam plura exempla causarum amplissimarum, quae sunt innumerabilia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 181:1)
" Omitto miserias, in quibus, ut illi aiunt, vir fortis esse non potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 225:4)
omitto faucis, ex quibus te eripi vis, ne iudicio iniquo exsorbeatur sanguis tuus, quod sapienti negant accidere posse:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 225:5)
Sed quo citius hoc, quod suscepimus, non mediocre munus conficere possimus, omissa nostra adhortatione ad eorum, quos proposuimus, sermonem disputationemque veniamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 11:1)
nam ut usum dicendi omittam, qui in omni pacata et libera civitate dominatur, tanta oblectatio est in ipsa facultate dicendi, ut nihil hominum aut auribus aut mentibus iucundius percipi possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 33:4)
sed videto ne in istis duobus generibus hydra tibi sit et pellis, Hercules autem et alia opera maiora in illis rebus, quas praetermittis, relinquantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 71:3)
ut genera rerum primum exponerentur, in quo vitium est, si genus ullum praetermittitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 83:4)
Ambiguorum autem cum plura genera sunt, quae mihi videntur ei melius nosse, qui dialectici appellantur, hi autem nostri ignorare, qui non minus nosse debeant, tum illud est frequentissimum in omni consuetudine vel sermonis vel scripti, cum idcirco aliquid ambigitur, quod aut verbum aut verba sint praetermissa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 111:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION