라틴어 문장 검색

Apulus has illa pastor regione fugatas terruit et primo subita formidine movit, mox, ubi mens rediit et contempsere sequentem, ad numerum motis pedibus duxere choreas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 60:4)
Improbat has pastor, saltuque imitatus agresti addidit obscenis convicia rustica dictis, nec prius os tacuit, quam guttura condidit arbor:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 60:5)
Spes erat, in nymphas animata classe marinas, posse metu monstri Rutulum desistere bello:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:1)
- Quorum memor, o mea, lentos pone, precor, fastus et amanti iungere, nymphe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 86:6)
sed vi non est opus, inque figura capta dei nymphe est et mutua vulnera sensit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 87:2)
has rogat auxilium, nec nymphae iusta petentem sustinuere deam venasque et flumina fontis elicuere sui;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 91:5)
Coniuge qui felix nympha ducibusque Camenis sacrificos docuit ritus gentemque feroci adsuetam bello pacis traduxit ad artes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 40:2)
quotiens nymphae nemorisque lacusque, ne faceret, monuere et consolantia verba dixerunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 41:4)
Num potes aut audes cladi componere nostrae, nympha, tuam?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:15)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
sex ego Pastorum scripsi totidemque libellos, cumque suo finem mense volumen habet, idque tuo nuper scriptum sub nomine.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1243)
fessus ubi incubuit baculo saxove resedit pastor, harundineo carmine mulcet oves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 16)
sub galea pastor iunctis pice cantat avenis, proque lupo pavidae bella verentur oves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1012)
est auditio personalis quae vocem discernit et cognoscit vocem Boni Pastoris (cfr Io 10,3-5);
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:4)
quidquid in aere cavo reboans tuba curva remugit, quidquid ab arcano vomit ingens spiritus haustu, quidquid casta chelys, quidquid testudo resultat, organa disparibus calamis quod consona miscent, aemula pastorum quod reddunt vocibus antra, Christum concelebrat, Christum sonat, omnia Christum muta etiam fidibus sanctis animata loquuntur, o nomen praedulce mihi!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3124)

SEARCH

MENU NAVIGATION