라틴어 문장 검색

stetit arduus alto amne, manuque genas et nexa virentibus ulvis cornua concutiens sic turbidus ore profundo incipit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권194)
Illam diva ferox etiamnum in limine sacro expositam et gelidas verrentem crinibus aras linquit, et in mediis frondentem Maenalon astris exsuperat saltu gressumque ad moenia Cadmi destinat, interior caeli qua semita lueet dis tantum, et cunctas iuxta videt ardua terras, iamque fere medium Parnassi frondea praeter colla tenebat iter, cum fratrem in nube corusca aspicit haud solito visu:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권280)
"in manibus merces, nusquam capita ardua belli monstrataeque ducum septena per agmina cristae;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권15)
"vertice sic Pholoes volucrum nutritor equorum, cum fetura gregem pecoroso vere novavit, laetatur cernens hos montis in ardua niti, hos innare vadis, certare parentibus illos;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권88)
Iam sordent terrena viro taedetque profundae caedis, et exhaustis olim Graiumque suisque missilibus lassa respexit in aethera dextra, ardua mox torvo metitur culmina visu, innumerosque gradus, gemina latus arbore clusos, aerium sibi portat iter, longeque timendus multifidam quercum flagranti lumine vibrat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권382)
"in Thebas, hac me iubet ardua virtus ire, Menoeceo qua lubrica sanguine turris, experiar, quid sacra iuvent, an falsus Apollo."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권386)
his arduus ignis palpitat, et gemitus tandem erupere paterni:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권28)
Haec quibus ordinibus probari possint non tam difficile est nobis exponere quam enorme, nec arduum, sed interim longum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 4:1)
in quo nihil repente arduum, nihil praeceps, nihil abruptum, quem lateribus longe lateque deductum in modum aequoris natura conplanat, dignum uidelicet eum, pro insita sibi specie uenustatis, iam olim reddens, qui beati martyris cruore dicaretur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:7)
neque enim fieri poterat, ut in arduo montis cacumine martyr aquam, quam in fluuio non reliquerat, peteret, si hoc oportunum esse non uideret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 2:9)
alii perstantes in patria trepidi pauperem uitam in montibus, siluis, uel rupibus arduis suspecta semper mente agebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XV. 1:14)
SIQUIDEM anno incarnationis dominicae DoLXoVo, quo tempore gubernaculum Romani imperii post Iustinianum Iustinus minor accepit, uenit de Hibernia presbyter et abbas habitu et uita monachi insignis, nomine Columba Brittaniam, praedicaturus uerbum Dei prouinciis septentrionalium Pictorum, hoc est eis quae arduis atque horrentibus montium iugis ab australibus eorum sunt regionibus sequestratae.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. IV.2)
Fauens ergo uotis regis antistes elegit sibi locum monasterii construendi in montibus arduis ac remotis, in quibus latronum magis latibula, ac lustra ferarum, quam habitacula fuisse uidebantur hominum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIII. 1:3)
Cumque diligentius intueretur, quo trahente leuaretur sursum haec, quam contemplabatur species corporis gloriosi, uidit, quasi funibus auro clarioribus in superna tolleretur, donec caelis patentibus introducta, amplius ab illa uideri non potuit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IX.6)
Solebat autem ea maxime loca peragrare, illis praedicare in uiculis, qui in arduis asperisque montibus procul positi aliis horrori erant ad uisendum, et paupertate pariter ac rusticitate sua doctorum arcebant accessum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXV [XXVII]. 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION