도구

도구

라틴어 문장 검색

Non tamen oblitae, quam multa pericula saepe pertulerint pelago, iactatis saepe carinis supposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:5)
et procul a pelago conchae iacuere marinae, et vetus inventa est in montibus ancora summis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:7)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
nam simul insidiis hominum pelagique laboro, et faciunt geminos ensis et unda metus, ille meo vereor ne speret sanguine praedam, haec titulum nostrae mortis habere velit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1110)
non ideo debet pelago se credere, siqua audet in exiguo ludere cumba lacu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1150)
nec mihi, quod lusi vero sine crimine, prodest, quodque magis vita Musa iocata mea est, plurima sed pelago terraque pericula passum ustus ab assiduo frigore Pontus habet, quique fugax rerum securaque in otia natus, mollis et inpatiens ante laboris eram, ultima nunc patior, nec me mare portubus orbum perdere, diversae nec potuere viae, suffecitque malis animus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 23)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
iure deas igitur veneror mala nostra levantes, sollicitae comites ex Helicone fugae, et partim pelago partim vestigia terra vel rate dignatas vel pede nostra sequi, sint, precor, haec saltem faciles mihi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 122)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
quamlibet exiguo solvitur imbre vetus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 618)
totque tuli terra casus pelagoque quot inter occultum stellae conspicuumque polum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1056)
inter quos, memini, dum me mea fata sinebant, non invisa tibi pars ego saepe fui, quem nunc suppositum stellis Cynosuridos Ursae iuncta tenet crudis Sarmatis ora Getis, quique prius mollem vacuamque laboribus egi in studiis vitam Pieridumque choro, nunc procul a patria Getieis circumsonor armis multa prius pelago multaque passus humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 32)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)
ninguidus agnoscit Boreas atque imbrifer Eurus nimborum dominum tempestatumque potentem, excitamque hiemem verrunt vidente sereno, quis pelagi calcarit aquas?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3221)
quae polus aut humus aut pelagus aëre, gurgite, rure creant, haec mihi subdidit, et sibi me.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION