라틴어 문장 검색

An eloquentiae?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 226:8)
idque memoria teneo, cum mihi sermo cum hoc Crasso, multis audientibus, esset institutus Crassusque plurimis verbis eloquentiam laudaret tuam, dixisse me cum ceteris tuis laudibus hanc esse vel maximam quod non solum quod opus esset diceres, sed etiam quod non opus esset non diceres;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 296:2)
et quamquam una fere vis est eloquentiae, tamen quia summa dignitas est populi, gravissima causa rei publicae, maximi motus multitudinis, genus quoque dicendi grandius quoddam et in- lustrius esse adhibendum videtur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 337:3)
Sapientia et magnitudo animi, qua omnes res humanae tenues ac pro nihilo putantur, et in excogitando vis quaedam ingeni et ipsa eloquentia admirationis habet non minus, iucunditatis minus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 344:2)
' 'Ille vero' inquit Cotta 'ornamenta orationis non attigit neque eam laudem, ex qua eloquentia nomen suum invenit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 366:4)
cui quidem ad summam gloriam eloquentiae efflorescenti ferro erepta vita est et poena temeritatis non sine magno rei publicae malo constituta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 11:4)
Una est enim, quod et ego hesterno die dixi et aliquot locis antemeridiano sermone significavit Antonius, eloquentia, quascumque in oras disputationis regionesve delata est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 22:2)
reliquae sunt magnae, implicatae, variae, graves, quibus omnis admiratio ingeni, omnis laus eloquentiae continetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 52:2)
Qui ita dicerent, eos negavit adhuc se vidisse Antonius et eis hoc nomen dixit eloquentiae solis esse tribuendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 54:1)
Est enim eloquentia una quaedam de summis virtutibus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 55:1)
Ac primo ab ipso Platone Aristoteles et Xenocrates, quorum alter Peripateticorum, alter Academiae nomen obtinuit, deinde ab Antisthene, qui patientiam et duritiam in Socratico sermone maxime adamarat, Cynici primum, deinde Stoici, tum ab Aristippo, quem illae magis voluptariae disputationes delectarant, Cyrenaica philosophia manavit, quam ille et eius posteri simpliciter defenderunt, hi, qui nunc voluptate omnia metiuntur, dum verecundius id agunt, nec dignitati satis faciunt, quam non aspernantur, nec voluptatem tuentur, quam amplexari volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 62:1)
Nec ulla tamen ei philosophiae fiet iniuria a nobis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 63:2)
Verum ego non quaero nunc, quae sit philosophia verissima, sed quae oratori coniuncta maxime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 64:1)
atque hanc eis habeo gratiam, quod soli ex omnibus eloquentiam virtutem ac sapientiam esse dixerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 65:2)
Qua re, si hac eloquentia atque hoc oratore contenti sumus, qui sciat aut negare oportere, quod arguare, aut, si id non possis, tum ostendere, quod is fecerit, qui insimuletur, aut recte factum aut alterius culpa aut iniuria aut ex lege aut non contra legem aut imprudentia aut necessario, aut non eo nomine usurpandum, quo arguatur, aut non ita agi, ut debuerit ac licuerit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 70:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION