라틴어 문장 검색

Cumque hoc crebrius dicerent, et ille nollet audire, nuntiaverunt Aman scire cupientes utrum perseveraret in sententia; dixerat enim eis se esse Iudaeum.
(불가타 성경, 에스테르기, 3장4)
respondit: " Homo, quem rex honorare cupit,
(불가타 성경, 에스테르기, 6장7)
quasi ipse possit sentire. Et non possunt ipsi, cum intellexerint, relinquere ea; sensum enim non habent.
(불가타 성경, 바룩서, 4장41)
Quomodo ergo non est sentiendum quia non sunt dii, qui nec liberant se de bello nec de malis?
(불가타 성경, 바룩서, 4장49)
et nunc constituimus te hodie summum sacerdotem gentis tuae, et ut amicus voceris regis ?et misit ei purpuram et coronam auream ?et, quae nostra sunt, sentias nobiscum et conserves amicitias ad nos ".
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 10장20)
Quarum gratia periculosa eos contentio habebat, et quorum instituta aemulabantur ac per omnia consimiles esse cupiebant, hos hostes et ultores habuerunt.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장16)
Et, cum nec ipse foetorem suum ferre posset, ita ait: " Iustum est subditum esse Deo et mortalem non superbe sentire ".
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장12)
cupientes igitur hanc quoque gentem extra tumultum esse, iudicamus templum illis restitui remque agi secundum suorum maiorum consuetudinem.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장25)
secundum autem commune civitatis decretum, et ipsis acquiescentibus, utpote qui pacem obtinere cuperent et nihil suspectum haberent, eos provectos in altum submerserunt non minus ducentos.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장4)
primo quidem de his, quae pertinent ad regem, mera fide sentiens, secundo autem etiam civibus meis consulens; nam illorum praedictorum inconsiderantia universum genus nostrum non modice laborat.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장8)
Alcimus autem, videns mutuam illorum benevolentiam et factas conventiones, accipiens venit ad Demetrium et dicebat Nicanorem aliena sentire a rebus; Iudam enim regni insidiatorem socium sibi designavit.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장26)
Sentisne, inquit, haec atque animo illabuntur tuo an onos luras?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:1)
Certe, uti meminisse te arbitror, consulare imperium, quod libertatis principium fuerat, ob superbiam consulum uestri ueteres abolere cupiuerunt, qui ob eandem superbiam prius regium de ciuitate nomen abstulerant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:3)
sensi, inquit, cum uerba nostra tacitus attentusque rapiebas, eumque tuae mentis habitum uel exspectaui uel, quod est uerius, ipsa perfeci;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:6)
Num enim diuites esurire nequeunt, num sitire non possunt, num frigus hibernum pecuniosorum membra non sentiunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION