라틴어 문장 검색

152. Penuria habitationum gravis est multis in partibus mundi, sive in regionibus ruralibus sive in magnis urbibus, etiam quia rationes expensarum status ex more solummodo parvae respondent petitionis parti.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 198:1)
Instrumentalis rationalitas, quae immotam solummodo secum fert realitatis analysim, illius momenti considerata necessitate, adest tum cum ipse mercatus opes impertitur, tum cum id efficit ordinans Status.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 249:6)
Amor fraternus solummodo potest esse gratuitus, numquam potest esse compensatio illius rei quam alter perficit nec pignus illius rei quam eum facturum speramus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 290:3)
234. Sanctus Ioannes a Cruce ostendit quemadmodum omnia bona quae in rebus et experientiis mundi explicantur “sint in Deo eminenter, infinito quodam modo, seu potius quod unumquodque ex his mirabilibus, quae de illo dicuntur, sit ipse Deus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:1)
Spiritus, vinculum infinitum amoris, intime adest in corde universi animans et suscitans nova itinera.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 302:3)
243. Denique nos conveniemus facie ad faciem infinitam Dei pulchritudinem (cfr 1 Cor 13, 12) et valebimus legere cum iucunda admiratione mysterium universi, quod una nobiscum habebit plenitudinem sine fine.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 309:1)
Doce nos detegere cuiusque rei bonum, cum admiratione contemplari, agnoscere nos penitus coniunctos esse omnibus cum creaturis in nostro itinere ad tuam lucem infinitam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 315:6)
Domine Deus, Unus et Trinus, communitas mirabilis infiniti amoris, doce nos te contemplari in universi pulchritudine, ubi omnia nobis de te loquuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 320:1)
Opinamur Deum alibi solummodo, in alio realitatis gradu, a nostris concretis necessitudinibus seiunctum reperiri.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:11)
solummodo id verum est quod aedificare homo atque sua scientia metiri valet, verum quia suo fungitur munere, et ita commodiorem facilioremque vitam reddit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 40:3)
31. Ita solummodo, per Incarnationem, per nostrae humanitatis condivisionem, cognitio propria amoris ad plenitudinem pervenire poterat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:1)
Iesu solummodo dum configuramur, idoneos accepimus oculos ad eum videndum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:11)
Si homo individuus segregatus esset, si proficisci volumus solummodo ab individuo « ego » qui in se ipso certitudinem suae cognitionis vult reperire, haec certitudo haberi non posset.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 73:6)
De nobis ipsis cognitio fieri potest solummodo cum memoriam maiorem participamus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 73:14)
nam mera maiestas est infinita, nec intrat obtutus, aliquo ni se moderamine formet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 310)

SEARCH

MENU NAVIGATION