라틴어 문장 검색

dum loquor et flemus, caelo nitidissimus alto, stella gravis nobis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 333)
terra feret stellas, caelum findetur aratro, unda dabit flammas, et dabit ignis aquas, omnia naturae praepostera legibus ibunt, parsque suum mundi nulla tenebit iter, omnia iam fient, fieri quae posse negabam, et nihil est, de quo non sit habenda fides.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 82)
Detur inoffenso vitae tibi tangere metam, qui legis hoc nobis non inimicus opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 91)
Siquis adhuc istic meminit Nasonis adempti, et superest sine me nomen in urbe meum, suppositum stellis numquam tangentibus aequor me sciat In media vivere barbaria.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 101)
iamque decem lustris omni sine labe peractis, parte premor vitae deteriore meae, nec procul a metis, quas paene tenere videbar, curriculo gravis est facta ruina meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 811)
totque tuli terra casus pelagoque quot inter occultum stellae conspicuumque polum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1056)
inter quos, memini, dum me mea fata sinebant, non invisa tibi pars ego saepe fui, quem nunc suppositum stellis Cynosuridos Ursae iuncta tenet crudis Sarmatis ora Getis, quique prius mollem vacuamque laboribus egi in studiis vitam Pieridumque choro, nunc procul a patria Getieis circumsonor armis multa prius pelago multaque passus humo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 32)
“Laudate eum, sol et luna, laudate eum, omnes stellae lucentes.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 93:4)
Sanctus Basilius Magnus ait esse Creatorem etiam “sine invidia bonitatem”, et Dantes Aligherii de amore “qui solem ceteras et stellas movet” est locutus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:11)
83. Universi itineris meta in plenitudine est Dei, quam iam attigit Christus resuscitatus, universalis maturitatis cardo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 105:1)
At omnes una nobiscum procedunt ac per nos, ad communem metam, quae est Deus, in transcendenti plenitudine, ubi Christus resuscitatus cuncta complectitur et collustrat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 105:4)
Laudatus sis, mi Domine, propter sororem lunam et stellas, quas in caelo creasti claras et pretiosas et bellas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 114:1)
Mulier est “amicta sole, et luna sub pedibus eius, et super caput eius corona stellarum duodecim” (Apc 12,1).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 306:4)
luce videt quadam, quae totum vitae cursum illuminat, quandoquidem ad nos a Christo resuscitato pervenit, matutina stella quae non occidit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 2:17)
Cum lux deficit, omnia confunduntur, discerni non potest bonum a malo, via quae ad metam ducit ab ea quae nos in circulos iterabiles, sine certo cursu, perducit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION