도구

도구

라틴어 문장 검색

Utque ferox periit et fulmine et aequore raptor, Sic te mersuras adiuvet ignis aquas . Mens quoque sic furiis vecors agitetur , ut illi, Unum qui toto corpore vulnus habet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 16:2)
Qui tamen insequitur pennis adiutus Amoris, ocior est requiemque negat tergoque fugacis inminet et crinem sparsum cervicibus adflat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 53:7)
Quae quamquam iusta est, cura tamen adiuvat illam permulcetque comas chlamydemque, ut pendeat apte, collocat, ut limbus totumque appareat aurum, ut teres in dextra, qua somnos ducit et arcet, virga sit, ut tersis niteant talaria plantis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 60:10)
modo diva triformis adiuvet et praesens ingentibus adnuat ausis."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 12:13)
Quoque minus dubites, sic has deus aequoris artes adiuvet, ut nemo iamdudum litore in isto, me tamen excepto, nec femina constitit ulla.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 86:14)
Iam solitos poscunt cursus populusque paterque, cum me sollicita proles Neptunia voce invocat Hippomenes "Cytherea" que comprecor, ausis adsit ait "nostris et quos dedit adiuvet ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 60:1)
mox quadrupes rituque tulit sua membra ferarum, paulatimque tremens et nondum poplite firmo constitit adiutis aliquo conamine nervis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:5)
vivat, et absentem, quoniam sic fata tulerunt, vivat ut auxilio sublevet usque suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 346)
optavi, peteres caelestia sidera tarde, parsque fui turbae parva precantis idem, et pia tura dedi pro te, cumque omnibus unus ipse quoque adiuvi publica vota meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 126)
et tutare caput nulli servabile, si non qui mersit Stygia sublevet illud aqua;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 57)
Vel cum technica ars dirigitur ante omnia ad aliorum realia negotia solvenda, addito proposito adiuvandi alios ut maiore cum dignitate et minore aegritudine vivant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 149:4)
Re vera, humanum opus quod prudentem adiuvat progressionem creati, formam aptissimam constituit ad curam adhibendam de eo ipso, quia se ponit Dei instrumentum, ut virtutes manifestentur quas Ipse in res inseruit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 164:4)
Utcumque res se habet, legitima est actio quae ad naturam spectat “ut ea adiuvetur secundum suam essentiam ad sese explicandam, quam est creationis, quam Deus voluit”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 173:3)
Licet haec rerum contemplatio in se ipsa nobis iam demonstret cursum nobis esse immutandum atque nobis quaedam esse suscipienda patefaciat, magna dialogi curricula describere nunc contendimus, quae nos adiuvent ad nostri interitus, in quem vergimus, complicationem deserendam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 213:2)
Attendere ad pulchritudinem eamque amare adiuvat nos exire ex pragmatismo ad utilitarismum pertinente.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 274:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION